Amerykański psycholog Abraham Maslow wyodrębnił pięć poziomów potrzeb uporządkowanych hierarchicznie, co oznacza, iż realizacja potrzeby z kolejnego szczebla piramidy jest warunkowana przez zaspokojenie potrzeby podstawowej, z poziomu niższego.
Najniżej w hierarchii umieszczone zostały potrzeby fizjologiczne, tj. woda, pożywienie, tlen, prokreacja, sen. Mimo, iż są ulokowane najniżej, są one jednak potrzebami podstawowymi, aktywizującymi potrzeby wyżej usytuowane, determinują je niejako. Niezaspokojone spychają inne potrzeby na dalszy plan, Kolejna w piramidzie potrzeb jest potrzeba bezpieczeństwa, a więc poczucie spokoju, opieki, życie bez strachu, tego rodzaju stabilizacja pobudza do działania. Trzecią potrzebę przynależności i miłości, rozumieć należy jako potrzebę społeczną, afiliacji, pragnienie bycia w bliskich relacjach, przebywania z innymi i uczestniczenia w ich życiu, chęć bycia kochanym, tworzenia trwałych więzi. W momencie, gdy wyżej wymienione potrzeby tzw. podstawowe, niższe, zostaną zapewnione, można przejść do realizacji potrzeb wyższego rzędu. Potrzeba szacunku, uznania, samoakceptacji, przejawia się w poczuciu własnej wartości i akceptacji swojej osoby, życia w zgodzie ze sobą, to zaś przekłada się na poszanowanie ze strony innych, niesie ich podziw, sukces. Najwyższej w stworzonej przez siebie hierarchii, piramidzie potrzeb, Maslow umieścił potrzeby samorealizacji, zwane metapotrzebami. Wyrażają się one w możliwości rozwoju (także duchowego) osiągania celów, wykorzystywaniu swojego potencjału, talentów, zdobywaniu wiedzy, zaspokajanie potrzeb natury estetycznej. Charakterystyczne jest również, dla tego rodzaju potrzeb, iż ich realizacja jest stosunkowo niezależna od otoczenia, ponadto dostarczają pozytywnych emocji, napięcia z nim związane są pożądane i przyjemne, co nie zawsze ma miejsce w przypadku potrzeb niższego rzędu.