Mentalność – jest to system zasad oparty na przyjętych zasadach, wartościach (założeniach normatywnych), którymi jednostka kieruje się w życiu społecznym, wyznaczają one sposób zachowania się jednostki lub grupy w społeczeństwie. Wyróżniamy dwie podstawowe formy mentalności: indywidualistyczną i kolektywistyczną.
Mentalność indywidualistyczna – założenie, że istnieją wartości przynależne jednostce, nadrzędne nad prawami ogółu. Jakakolwiek ingerencja w prawa jednostki, musi być przez nią zaakceptowana, np. władza, które jest jedynie wynikiem umowy między ludźmi, zgadzającymi się podporządkować. Wzajemne korzyści są uzyskiwane poprzez współpracę jednostek, opartą na dobrowolności. Ponieważ interesy jednostki są postawione ponad potrzebami zbiorowości, państwo powinno ustanawiać prawa, zasady, które służą, przyczyniają się do rozwoju każdej jednostki.
Mentalność kolektywistyczna – głównym założeniem jest przekonanie o wyższości społeczeństwa nad jednostką, która powinna się podporządkować jej prawom. W takim układzie interesy grupowe i och ochrona mają pierwszeństwo nad potrzebami jednostki. Człowiek, powinien zatem przyjąć tą hierarchię ważności i zaakceptować, zależy to jednak od skali rozbieżności między mentalnością jednostki a zasadami i wartościami uznanymi przez większość. Im są one większe, tym silniejszy może być opór czy bunt jednostki.