Potrzeby człowieka
Potrzeby – termin ten oznacza u człowieka poczucie niespełnienia, braku czegoś, co jest niezbędne do życia, odpowiedniego funkcjonowania, podtrzymania gatunku czy roli społecznej. Zaspokojenie tej potrzeby jest podstawowym czynnikiem motywującym, skłaniającym jednostkę do działania. Źródłem potrzeb są doświadczenia danego człowieka, a przede wszystkim jego kontakty z otoczeniem społecznym, oraz fizyczna struktura organizmu.
Wyróżniamy dwa podstawowe rodzaje potrzeb: biologiczne i psychiczne. Pierwsze wynikają z biologicznej konstrukcji człowieka, są to przede wszystkim potrzeby fizjologiczne, w więc potrzeba zaspokojenia głodu, oddychania, odpoczynku, potrzeby seksualne i doznania zmysłowe. Dominują one nad innymi potrzebami, mają zasadniczy wpływ na zachowania człowieka, dlatego niezwykle istotna jest powszechna możliwość ich osiągniecia.
Natomiast potrzeby psychiczne wynikają z psychicznej konstrukcji człowieka i jego funkcjonowania w grupie. Należą do nich: potrzeby estetyczne i poznawcze, afiliacji, miłości oraz bezpieczeństwa. Zaspokojenie tego rodzaju potrzeb jest niezwykle istotne dla rozwoju osobowości każdej jednostki, warto podkreślić, iż sposób i jakość zaspokojenia zależy od indywidualnego systemu potrzeb i wartości człowieka.
Postawy człowieka
Kolejną niezwykle istotną częścią indywidualności człowieka, wpływająca na jego funkcjonowanie są postawy.
Postawy rozumieć należy jako zespół względnie trwałych przekonań do danego przedmiotu oraz wyuczonych dyspozycji do reakcji, zachowań w stosunku do tego przedmiotu. Tym przedmiotem może być rzecz, osoba a także jakaś grupa czy zjawiska niematerialne. Źródło postaw znajduje się w światopoglądzie, który się ukształtował na podstawie zdobytych doświadczeń emocjonalnych i poznawczych.
Istnieją dwa rodzaje postaw, są to, nacechowana pozytywnie, akceptacja oraz odrzucenie. Jednostka nastawiona już określony sposób do przedmiotu, zachowuje się w odpowiedni sposób. Jeżeli nastawienie do przedmiotu jest pozytywne, łącza się z tym dodatnie emocje i jednostka akceptuje sytuacje, osobę czy rzeczywistość. W momencie, kiedy człowiek jest nastawiony negatywne, występują uczucia ujemne, wybrana jednostka reaguje na to poprzez postawę odrzucenia. Charakterystycznym rodzajem odrzucenia jest uprzedzenia i stereotyp (rozumiany jako uproszczony i nacechowany emocjonalnie obraz jednostki na rzeczywistość).
Postawy pełnią określone funkcje, najważniejsze z nich to:
- funkcja orientacyjna/poznawcza
- społeczno-adaptacyjna
- instrumentalna
- wyrażania wartości.