Globalizacja to złożone zjawisko polegające na pogłębiającej się integracji między poszczególnymi państwami (sfera polityczna), firmami (sfera gospodarcza), a także kulturami i społeczeństwami.
Jednym z najważniejszych wymiarów globalizacji jest wspomniany wymiar gospodarczy – ma on realny wpływ na życie ludzi, nieraz determinuje zmiany kulturowe, a także współpracę międzynarodową, jest jednym z najważniejszych czynników dynamiki procesów globalizacyjnych.
Globalizacja w sferze gospodarki przejawia się na kilka różnych sposobów, m.in:
- zjawisko łączenia się firm w skali międzynarodowych, powstawanie globalnych korporacji (o przychodach niejednokrotnie większych niż PKB przeciętnego kraju), dominacja w wielu dziedzinach rynku kilku dużych firm przy trudnej sytuacji/zaniku mniejszej konkurencji,
- zjawisko outsourcingu – wyprowadzanie usług z firmy, wykonywanie określonych usług przez inne, wyspecjalizowane przedsiębiorstwa np. zajmujące się audytem, czy tzw. call center,
- zjawisko tzw. offshoringu – przenoszenia produkcji do krajów, w których jest ona bardziej opłacalna
Powyższe zjawiska nie byłyby możliwe, gdyby nie postępujący w ostatnich latach rozwój technologii łączności (związany z rozwojem internetu), nowoczesnych środków transportu, a także – motywacji ze strony ludzi, czyli krótko mówiąc – chęci zysku na skalę przekraczającą granice jednego kraju. Bardzo istotnym czynnikiem sprzyjającym globalizacji gospodarczej są także działania związane z liberalizacją prowadzenia działalności gospodarczej, handlu, likwidacji ceł (na określonym terenie) itp.
Zaletą globalizacji w sferze gospodarczej jest zacieśnienie więzi między bardzo wieloma państwami różniącymi się pod względem sytuacji politycznej, religijnej, ekonomicznej, dzięki temu wyraźnie zmniejsza się ryzyko ewentualnych konfliktów zbrojnych. Wadą globalizacji w gospodarce jest natomiast wypieranie rodzimych firm przez międzynarodowe korporacje i uzależnienie gospodarki małych krajów od bogatych i dużych państw i firm.