serca, wprowadzający pokój, cierpiący prześladowania dla sprawiedliwości.
Wiara w Ewangelię oraz życie znaczone nauką i przykładem Chrystusa są kluczem do zbawienia.
4. Przemienienie na górze Tabor
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. (Mt 17,1-3)
Na górze Tabor Jezus jedyny raz w ciągu swojego ziemskiego życia objawił się uczniom jako Syn Boży. W ten sposób unaocznił trzem Apostołom, że nie jest z tego świata; ukazał swoją boską postać. Uczynił to, aby przygotować ich do przeżycia wspólnie z Nim bolesnego momentu męki oraz do znoszenia przeciwności. W ten sposób uwiarygodnił także przed wybranymi uczniami wszystkie swe nauki.
5. Ustanowienie Eucharystii
A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego». (Łk 2, 41-51)
Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił Eucharystię, aby wszyscy wierni, spożywając Jego Ciało i pijąc Jego Krew, trwali w Nim, a On w nas (J 6,56). Komunia Święta, mająca miejsce w czasie Mszy, jest zatem rzeczywistą obecnością Jezusa Chrystusa. Sakrament ten jest świadectwem wielkiej miłości Jezusa do ludzi, dla których zbawienia złoży siebie samego w ofierze. Jego ofiara jest ofiarą doskonałą.
Komunia święta podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie. Ci, którzy przyjmują Eucharystię, są ściślej zjednoczeni z Chrystusem, a tym samym z Kościołem, który jest Jego Mistycznym Ciałem. Ponadto już teraz jednoczy chrześcijan z Kościołem niebieskim. Z tego względu św. Ignacy Antiocheński nazwał Eucharystię „pokarmem nieśmiertelności, lekarstwem pozwalającym nam nie umierać”.