Świta Wolanda jest tyleż tajemnicza, co groteskowa. Należą do niej Behemot, Azazello, Abbadon, Korowiow-Fagot i Hella. Podstawową rolą świty Wolanda jest zorganizowanie wielkiego corocznego balu. Przy okazji bohaterowie ci przyczyniają się do zachwiania totalitarnego porządku, ujawniają wady systemu i karzą najbardziej zepsutych ludzi współpracujących z reżimem: redaktora Berlioza i szpicla Meigela.
Woland
Woland to szatan, który przybywa do Moskwy na swój coroczny bal, a jednocześnie chce zdestabilizować panujący w mieście totalitarny porządek. Przedstawia się on jako profesor czarnej magii i wybitny historyk. Demoniczność tego bohatera jest w zasadzie przyjazna. Właściwie jawi się on jako narzędzie słusznej kary dla ludzi całkowicie zepsutych lub obojętnych na kwestie etyczne (Berlioz, baron Meigel). Co więcej, szatan wyraźnie pomaga Mistrzowi i Małgorzacie, potrafi nagrodzić kobietę za jej poświęcenie i oferować kochankom spokojną egzystencję w zaświatach.
Behemot
Behemot to wcielenie demona-błazna, który w świecie ziemskim przybiera postać groteskowego kocura o nienaturalnie wysokim wzroście. Jest to postać o dużej dozie komizmu, ujawniającego się szczególnie w scenach ucieczki tramwajem, występu w Teatrze Varietes i balu u szatana. Jego główną cechą jest wielki spryt i przebiegłość.
Azazello
Azazello to natomiast złowrogi demon-morderca. W ziemskiej rzeczywistości przybiera on iście groteskową postać. Posiada mianowicie wielki kieł i rude włosy, jest ubrany w pasiasty garnitur i lakierki, a na głowie nosi melonik. Azazello jest ponurym osobnikiem, który pojawia się w dwóch scenach śmierci (Berlioza i barona Meigela). Jednocześnie to on jest głównym pośrednikiem między szatanem i Małgorzatą, wobec której odczuwa wyraźną sympatię.
Korowiow-Fagot
Korowiow to mroczny rycerz, który podobnie jak pozostali członkowie świty Wolanda, przyjmuje groteskową postać niezwykle szczupłego i wysokiego mężczyzny. Podaje się za tłumacza profesora Wolanda i w jego imieniu za łapówkę wynajmuje mieszkanie od prezesa spółdzielni mieszkaniowej, a następnie donosi na niego milicji. Odgrywa też ważną rolę podczas przedstawienia w Teatrze Vareietes.
Hella
Młoda, piękna, rudowłosa kusicielka, zalotnie ubrana, posiada na szyi dużą, czerwoną bliznę. Hella potrafi pokazać również swoje drugie oblicze: bierze udział w napadzie i porwaniu dyrektora administracyjnego teatru.