Rozdział 1
Podczas przeglądania starych zeszytów tuż po zdanej maturze, narrator (którym jest Ciamciara), natrafia na zeszyt wydatków swojej byłej paczki. Wśród różnych drobiazgów jeden skrót wywołuje u niego wspomnienia. SPONAA.
Przenosimy się kilka lat wstecz. Czterech uczniów klasy 8A w męskiej szkole im. Lindego, wysłuchuje „kazania” Dyrektora, który wykłada im, jaką hańbą okryli sławne imię szkoły oraz jej sławnych wychowanków. Tych czterech uczniów to Zasępa, Ciamciara, Słabiński zwany Słabym oraz Pędzel, czyli Pędzelkiewicz. Uczniowie ci oraz ich klasa przez siedem lat jakimś cudem utrzymała się w szkole. Był zaledwie początek września, kiedy nauczyciele owej 8A stwierdzili, iż jest to młodzież krnąbrna, leniwa i głupia. Dlatego też dyrektor postanawia ostro wziąć się za leniów. Podczas gwałtownej przemowy dyrektora, której towarzyszyła równie gwałtowna gestykulacja, dyrektor strąca popiersie Katona. Postanawia je wyrzucić – nie zgadza się na to nauczyciel historii zwany Alcybiadesem. Podnosi strzaskanego Katona i mówi, iż go naprawi.
Rozdział 2
Czterech uczniów oznajmia klasie, iż teraz nastały dla nich ciężkie dni. Ciało pedagogiczne weźmie się solidnie za dokształcanie nieuków.
