Głównym i tytułowym bohaterem powieści Jamesa Barrie’go jest Piotruś Pan, mały chłopiec, który pragnie na zawsze pozostać dzieckiem i nigdy nie dorosnąć. Swoje niekończące się dzieciństwo spędza w krainie zwanej Nibylandią. Tam uczy się sztuki szermierki i przewodzi grupie tzw. zagubionych chłopców. Piotruś posiada wiele magicznych zdolności – jedną z nich jest umiejętność latania.
 |
| Okładka angielskiego wydania z 1915 roku/www.wikipedia.org.pl |
Jednocześnie czytelnik poznaje rodzinę Darlingów – małżeństwa z trójką dzieci. Ich jedyna córka, najstarsza z całego rodzeństwa miała na imię Wendy. Po niej w rodzinie pojawili się Jacek i Michał. Któregoś wieczora dzieci zdradziły swojej mamie, że każdej nocy odwiedza ich tajemniczy Piotruś Pan. Aby zweryfikować opowieści swoich pociech pani Darling postanowiła tej nocy czuwać w ich pokoju – poskutkowało to jej spotkaniem z małym, magicznym chłopcem.
Gdy pewnego razu państwo Darlingowie umówili się na kolację ze znajomymi , dzieci znów odwiedził Piotruś, zapraszając ich do przeżycia wspólnej przygody. Towarzyszyła mu jego przyjaciółka, mała wróżka imieniem Dzwoneczek. Dzięki magicznemu proszkowi nadał rodzeństwu umiejętność unoszenia się w powietrzu - dzięki temu dzieci mogły pofrunąć za Piotrusiem do Nibylandii. W tej niezwykłej krainie Wendy, Jacek i Michał biorą udział w niesamowitych, ale także niebezpiecznych przygodach (m.in. Wendy zostaje ranna). Uczestniczą w sporach prowadzonych między Piotrusiem a jego głównym wrogiem – Kapitanem Hakiem i podporządkowana mu grupa piratów.
W czasie kiedy rodzeństwo przebywało w Nibylandii, ich rodzice cierpliwie czekali na powrót swoich pociech, dlatego okno w ich sypialni było nieustannie otwarte. Państwo Darling byli niezmiernie szczęśliwi, gdy wreszcie do tego doszło. Zgadzali się nawet by Wendy co jakiś czas spotkała się z Piotrusiem w Nibylandii. Książka kończy się odwiedzinami Piotrusia u dorosłej już Wendy. Bohaterka, teraz już kobieta, żona i matka tłumaczy mu na czym polega upływ czasu na ziemi.