Streszczenie
Wydarzenia rozgrywają się w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Głównym bohaterem opowiadania jest Wiktor Ruben, zarządca folwarku Stokroć, który z powodu zmęczenia i kłopotów ze zdrowiem postanawia odbyć podróż sentymentalną do okolic, z którymi wiążą się jego wspomnienia z młodości. Wyjeżdża do swojego wujostwa w miejscowości Różki, jednak po drodze zatrzymuje się w Wilku, gdzie jeszcze przed I wojną światową często spędzał wakacje i romansował z rezydującymi we dworze pannami.
W Wilku przebywał w roli korepetytora najmłodszej z dziewcząt, Zosi. Przyjazd tam powoduje odżycie zmysłowych wspomnień, jednocześnie jednak zostają one brutalnie skonfrontowane z teraźniejszością. Okazuje się, że czas pozostawił na nieskazitelnej urodzie panien swój ślad.
Tunia jest już dorosłą kobietą i z nią nie łączą bohatera właściwie żadne wspomnienia, podobnie jak z Zosią. Jedna z dawnych miłości Wiktora, Fela, już nie żyje (zmarła na grypę hiszpankę), pozostałe zaś bardzo się zmieniły. Niemal z każdą z panien łączyła Wiktora intymna relacja. Z Julcią, piękną i smukłą niegdyś dziewczyną, jako młodzieniec spędził cztery noce. Udając, że pomylił pokoje, wkradał się do jej sypialni, a