Geneza „Króla Olch”
Ballada „Król Olch” powstała w 1782 r. Pomysł na jej napisanie zaczerpnął Goethe z tłumaczenia duńskiej ballady przez Herdera, który fascynował się folklorem tego kraju i przybliżał go Niemcom. Herder pomylił się w przekładzie tekstu i zamiast słowa „Eller”, czyli elfy, użył terminu „Erlen” – olchy. Jak zaznacza Michel Tournier, Goethego zainspirował właśnie obraz tego drzewa:
(…) wyobraźnia jego rozpaliła się pod wpływem tak precyzyjnego i oryginalnego obrazu olchy, gdyż olcha jest czarnym i złowieszczym drzewem, podobnie jak wierzba jest drzewem zielonym i dobroczynnym (…).
Interpretacja „Króla Olch”
Fabułę „Króla Olcha” można interpretować dwojako: racjonalnie i irracjonalnie.
Wedle pierwszego typu rozumowania – chłopiec umiera na skutek poważnej choroby, a straszne obrazy, jakie widzi, są jedynie wytworem gorączki i sennego koszmaru. Z kolei interpretacja, która dopuszcza elementy nadnaturalne, sugeruje, że dziecko zostało porwane przez tajemniczego króla Olch.
W tekście ballady obecne są tropy uprawniające oba sposoby odczytania, mimo wszystko więcej elementów świadczy jednak na korzyść irracjonalnego obrazu rzeczywistości przedstawionej. Po pierwsze,
