Jonah
Główny bohater powieści Kocia kołyska, który zamierza zbadać historię powstania bomby atomowej oraz jej zrzucenia na Hiroszimę, a z zebranych materiałów przygotować książkę o tytule Dzień, w którym nastąpił koniec świata. Przy okazji prac badawczych poznaje historię życia pomysłodawcy tej broni – doktora Feliksa Hoenikera, wybitnego naukowca. Jonah pragnie w swojej publikacji zebrać wspomnienia ludzi z dnia, w którym dokonano pierwszego ataku atomowego. To znamienne dla młodego dziennikarza – nie chce on bowiem przedstawiać suchych faktów i opisu przebiegu ataku, ale pragnie spojrzeć na dzień 6 sierpnia 1945 roku z perspektywy samego twórcy bomby oraz bliskich mu osób. Być może w ten sposób Jonah chce spróbować uporać się z problemem okrucieństwa wojny i przeanalizować odwieczną opozycję między dobrem a złem w życiu społecznym. Jego zamiar wydaje się więc być w pewnym sensie szlachetny.
Feliks Hoeniker
Bohater pojawiający się jedynie we wspomnieniach bliskich oraz osób znających jego naukową działalność, lecz odgrywający kluczową rolę w akcji powieści. To on jest bowiem twórcą i konstruktorem największej broni atomowej na świecie. Z narracji dowiadujemy się, że był on geniuszem, człowiekiem skrajnie wybitnym, zdecydowanie wyprzedzającym myślą swoja epokę, ale jednocześnie zupełnie zobojętniałym na otaczający go świat. Naukowiec umiera w Boże Narodzenie, a przed śmiercią pozostawia swoim dzieciom swój najnowszy wynalazek, technologicznie porównywalny do siły rażenia bomby atomowej.
Dzieci Feliksa Hoenikera
Trójka rodzeństwa, Newton, Angela i Frank zamieszkują na karaibskiej wyspie San Lorenzo i to oni są dla Jonaha najważniejszym źródłem informacji o życiu Hoenikera. Narrator trafia na wyspę podążając za Frankiem, który pracuje jako najbliższy współpracownik panującego tam dyktatora. To w rozmowach z dziećmi doktora dziennikarz odkrywa fakt istnienia tajemniczej i niezwykle groźnej dla świata substancji.
Pana Moznano
Dyktator sprawujący władzę na San Lorenzo, zagorzały przeciwnik samozwańczego proroka Bokonona oraz stworzonej przez niego religii – bokononizmu, którą na przekór władcy, wyznają wszyscy mieszkańcy wyspy. Pomimo nienawiści do proroka, dyktator zdaje sobie sprawę z tego, że jego osoba jest potrzebna społeczeństwu. Papa Monzano i prorok Bokonon rywalizują ze sobą, są antagonistami, ale jednocześnie wzajemnie się uzupełniają (jak chodzi o role w społeczeństwie).