Pierwsza scena misterium przedstawia trzech żydowskich biskupów (Annasz, Kajfasz i Faryzeusz), którzy po śmierci Chrystusa nakazują strażnikom pilnowania Jego grobu – obawiali się bowiem, że apostołowie będą chcieli zabrać ciało swojego Nauczyciela i rozpowiadać, że zmartwychwstał. W tym czasie Maria Magdalena wraz z pozostałymi kobietami udają się do aptekarza by kupić maści, którymi zamierzają posmarować ciało Ukrzyżowanego. Pomimo straży i zapieczętowania grobu skałą, Chrystus zmartwychwstaje, a żołnierze odkrywają pozostałe puste prześcieradła i szaty. Dostrzegają także Aniołów czuwających przy grobie.
Chrystus dociera do piekła i domaga się otwarcia piekielnych bram – Lucyfer i Cerberus nie chcą go wpuścić. Tymczasem uwięzieni w piekle prorocy i patriarchowie słysząc głos Pana domagają się uwolnienia. Chrystus samodzielnie otwiera bramę ku rozpaczy i przerażeniu Lucyfera. Chrystus związuje go na łańcuchu i strąca w otchłań. Jezus uwalnia pokutników, którzy odbyli już swoją karę i przekazuje ich dusze Archaniołowi Michałowi. Prorocy pragną zanieść nowinę o zmartwychwstaniu do Maryi ale Jezus im na to nie pozwala – wieść zanosi kobiecie Anioł, a Jezus razem z nim wybiera się na spotkanie z matką.
Kobiety przybywają z olejkami i maściami do grobu, gdzie Aniołowie przekazują im Dobrą Nowinę, a Jezus ukazuje się Marii Magdalenie, na początku jako ogrodnik, w którym kobieta nie rozpoznaje Zbawiciela. W końcu objawia jej prawdziwe oblicze, a Maria pada u jego stóp. Kobiety informują i cudzie pozostałych Apostołów, a Jezus spotyka się ze świętym Piotrem i uczniami podążającymi do Emaus. Błogosławi im. W ostatniej scenie Tomasz, którzy nie dowierza zmartwychwstaniu, przekonuje się o cudzie.