Geneza
Opowiadanie Chce pan widzieć złotą Pragę pochodzi ze zbioru Bohumila Hrabala pod tytułem Bar „Świat”, wydanym po raz pierwszy w 1968 roku. W Polsce książka została przetłumaczona przez Helenę Gruszczyńską-Dębską w roku 1989 i wydana przez ISKRY. Teksty zgromadzone w tym zbiorze to groteskowe opowieści, często oparte na wątkach autobiograficznych.
Konwencja
Opowiadanie Hrabala utrzymane jest w konwencji absurdu, groteski. Fabuła opiera się na surrealistycznym pomyśle zorganizowania prelekcji artystycznej w piwnicy zakładu pogrzebowego. Zamienny jest fakt, że jednym z bohaterów utworu jest przedstawiciel tego nurtu w sztuce – pan Kytka., tworzący pod patronatem André Bretona (francuskiego przywódcy ruchu surrealistycznego).
Surrealizm i realność Hrabala
Historia stworzona przez Hrabala w zdumiewający sposób udowadnia, że surrealizm jest częścią rzeczywistości, a nie jedynie sposobem jej przetworzenia. Dzięki wiarygodnym dialogom pana Bamby oraz poety Kytka wydaje się, że zorganizowanie wydarzenia kulturalnego w zakładzie pogrzebowym jest całkiem możliwe, a wręcz naturalne. Kreacje bohaterów Bohumila Hrabala jako przeciętnych mieszkańców Pragi, stanowią nośniki absurdalnego ładunku – ich irracjonalne wizje i marzenia sprawiają, że czynią swoje zwykłe życie pełnym fantazji. Artystyczny obłęd dosięga nie tylko pisarzy i poetów, ale także zwykłych obywateli – ich przedstawicielem jest w opowiadaniu pan Bamba, przedsiębiorca, biznesmen, wchodzący w układ ze środowiskiem surrealistów. W typowy dla tego nurtu sposób, pisarz wplata motyw śmierci jako wydarzenie osobliwe, a wręcz pociągające.