Mapa hipsometryczna to mapa ogólnogeograficzna odwzorowująca przede wszystkim ukształtowanie powierzchni lądów. Wykorzystuje w tym celu poziomice i zawarte między nimi barwy.
Wykorzystywana obecnie w naszym kraju skala barw mapy hipsometrycznej opracowana została i rozpropagowana w 1908 roku przez wybitnego polskiego geografa – Eugeniusza Romera. W skali tej barwy zielone oznaczają niziny (ciemna zieleń – leżące poniżej poziomu morza depresje), barwy żółte wyżyny, zaś barwy pomarańczowe, czerwone i brązowe góry. Zastosowanie barw uplastycznia mapę; przedstawione ciepłymi barwami góry wydają się wychodzić ku nam z mapy, a przedstawione chłodnymi barwami niziny wydają się cofnięte.
 |
| Mapa hipsometryczna Polski/ autor: Aotearoa (24.03.2006), źródło: wikipedia.org |
Stosunki głębokościowe akwenów wodnych prezentują mapy batymetryczne. Na mapach tych przedstawione są izobaty, czyli krzywe łączące punkty dna jeziornego, czy morskiego o tej samej głębokości oraz zawarte między nimi barwy. Na mapach tych wykorzystuje się tony barwy niebieskiej, im jaśniejszy kolor, tym płytszy akwen prezentuje. Często mapy państw i kontynentów są połączeniem mapy hipsometrycznej i batymetrycznej.