Mapa to obraz powierzchni Ziemi lub jej części wykonany na płaszczyźnie. Jej podstawowe cechy to:
- wymierność, polegająca na zastosowaniu skali (określonego zmniejszenia obrazowanej powierzchni) oraz zasad odwzorowania wypukłej powierzchni na płaszczyźnie,
- użycie znaków umownych do prezentacji określonych treści geograficznych objaśnionych w legendzie mapy,
- uogólnienie obrazu, zwane generalizacją.
Mapy pozwalają przedstawić rozmieszczenie obiektów i zjawisk w przestrzeni. O ich lokalizacji informują współrzędne geograficzne (szerokość geograficzna i długość geograficzna), które można określić z pomocą siatki kartograficznej, odwzorowującej na mapie wybrane południki i równoleżniki ziemskie.
Obraz bardzo małego fragmentu powierzchni Ziemi przedstawiony na płaszczyźnie z pomocą znaków umownych to plan. Tak małą powierzchnię można traktować jak powierzchnię płaską, więc na planie nie trzeba uwzględniać odkształceń obrazu wynikających z kulistości Ziemi. Z tego powodu na planie brak współrzędnych geograficznych, zastępuje je siatka kwadratów, opisana podobnie do pola szachownicy. Kolumny oznaczone są literami, a wiersze – cyframi.
Systematycznie ułożony zbiór map to atlas geografic