Tworząc jony proste, atomy dążą (poprzez przyjęcie lub oddanie elektronów) do osiągnięcia konfiguracji elektronowej gazów szlachetnych, u których zazwyczaj zewnętrzna powłoka elektronowa jest całkowicie zapełniona, co wpływa na ich wysoką trwałość i niską reaktywność chemiczną.
Atom helu ma w zewnętrznej (i jedynej) powłoce 2 elektrony i do uzyskania takiej konfiguracji dążą atomy wodoru, berylu czy litu. Takie dążenie nazywa się regułą dubletu. Pozostałe helowce mają w zewnętrznej powłoce elektronowej 8 elektronów i do uzyskania takiej konfiguracji dążą atomy zdecydowanej większości pierwiastków, co nazywa się regułą oktetu. Przykładowo sód – Na,poprzez oddanie jednego elektronu z podpowłoki 3s, zmienia konfigurację elektronową z 1s2 2s2 2p63s1 (zapis skrócony: [Ne] 3s1) na 1s2 2s2 2p6 (zapis skrócony : [Ne]), czyli na konfigurację neonu.