Powietrze:
• wykorzystywanie energii pochodzącej z odnawialnych źródeł (energia wiatru, wody, słońca, geotermalna) – zastępowanie elektrowni opalanych węglem nowoczesnymi elektrowniami wiatrowymi, wodnymi, słonecznymi i geotermalnymi;
• wykorzystywanie paliw uwalniających mniejsze ilości trujących gazów – benzyna bezołowiowa wykorzystywana do napędzania silników samochodów, odsiarczony węgiel używany w elektrowniach i domach prywatnych;
• wykorzystywanie w kotłowniach i w domach prywatnych gazu ziemnego i oleju opałowego (w zastępstwie węgla), które emitują mniej zanieczyszczeń;;
• wykorzystywanie w fabrykach filtrów, które zmniejszają emisję trujących gazów i pyłów;
• używanie w samochodach katalizatorów, które zmniejszają emisję tlenku azotu, tlenku węgla (II) i węglowodorów;
• zabezpieczanie hałd poprzez obsadzenie ich roślinami, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się pyłów i innych składowanych substancji;
• sadzenie lasów, tworzenie pasów zieleni w miastach;
Woda:
• budowa większej liczby oczyszczalni ścieków;
• ograniczenie ilości ścieków przez mniejsze zużycia detergentów;
• rekultywacja zdegradowanych zbiorników wodnych (m.in.: natlenianie warstw przydennych, usuwanie osadów i materii w postaci biomasy, wprowadzanie roślinożernych ryb i glonojadów);
• ograniczenie zużycia nawozów sztucznych w rolnictwie (nawozy sztuczne wraz z opadami spływają do wód, co prowadzi do ich eutrofizacji);
• odpowiednia lokalizacja wysypisk śmieci, składowiska odpadów niebezpiecznych i ich właściwe zabezpieczenie;
Oczyszczalnia ścieków w Nowej Wsi |
Gleba:
• ograniczanie zabiegów melioracyjnych prowadzących do wysuszenia gleby;
• zapobieganie procesom zmęczenia gleby (spadek urodzajności) – stosowanie płodozmianów zamiast monokultur;
• stosowanie nawozów naturalnych (obornik, kompost);
• wapnowanie gleby (odkwaszanie);
• ograniczenie zużycia nawozów sztucznych i środków ochrony roślin;
• zapobieganie erozji gleby (właściwe agrotechnika przeciwerozyjna np. tarasowanie stoków, stabilizatory glebowe, pozostawianie pasów miedzy, umiejętnie stosowana melioracja);
• rekultywacja zdegradowanych gleb (zabiegi mechaniczne i biologiczne mające na celu przywrócenie, zdegradowanym głównie przez przemysł, glebom właściwości fizykochemicznych i funkcji biologicznych, czyli ich wartości użytkowej)
• racjonalne wykorzystanie żyznych gleb pod uprawy – budowa dróg i osiedli na terenach najmniej urodzajnych;
• likwidacja dzikich wysypisk śmieci;
• regulacje prawne (podwyższone odpłaty np. dla osób niesegregujących śmieci, kary za nie przestrzeganie przepisów);