Biochemiczne właściwości kości
W składzie chemicznym kości można wyróżnić substancje organiczne i nieorganiczne. Do substancji organicznych należy osseina, która nadaje kości elastyczność, a do substancji nieorganicznych zalicza się sole mineralne. Jest to węglan wapnia i fosforan wapnia, dzięki nim kości są twarde i wytrzymałe.
Badanie właściwości kości – elastyczność
W celu zbadania tej właściwości należy kości dowolnego zwierzęcia poddać działaniu wysokiej temperatury, może to być umieszczenie kości w piekarniku lub trzymanie nad płomieniem. Pod wpływem działania wysokiej temperatury białko – osseina ulegnie denaturacji wówczas w kości pozostaną wyłącznie sole mineralne. Zgięcie kości spowoduje jej ukruszenie, ponieważ obecne w kości sole mineralne nadają nie tylko wytrzymałość, ale także kruchość.
Badanie właściwości kości – obecność soli mineralnych
Kość dowolnego zwierzęcia należy umieścić w słoiku z octem na czas 12 dni. Po tym czasie kość staje się giętka i można ją wyginać w dowolnym kierunku bez obawy, że zostanie złamana. Obecna jest w kości tylko osseina zapewniająca jej elastyczność. Woda w słoiku, w której trzymana była kość ulegnie zmętnieniu, ponieważ sole mineralne przechodzą z kości do roztowru. W ten sposób kość zostaje pozbawiona substancji odpowiedzialnych za jej twardość i wytrzymałość.