Wojna w Zatoce Perskiej – przyczyny
Ważnym tłem dla wojny w Zatoce Perskiej jest skomplikowana struktura etniczna (Arabowie i Kurdowie) oraz powiązania z nią – sfera wyznaniowa mieszkańców Iraku (szyici i sunnici). Bardziej bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny jest jednak dyktatorska władza Saddama Husajna, który od 1979 r. niepodzielnie rządził Irakiem. Po przejęciu władzy w państwie Saddam Husajn doprowadził do wojny z Iranem, która przyczyniła się do znaczącego pogorszenia się sytuacji ekonomicznej w obu krajach. Bezpośrednią przyczyną I wojny w Zatoce Perskiej było natomiast zaatakowanie (1990 r., sierpień) przez Irak sąsiadującego z nim Kuwejtu w celu zdobycia kontroli nad bogatymi złożami ropy naftowej.
Nieco odmienne są przyczyny II wojny w Iraku, w wyniku której doszło do obalenia irackiego reżimu Husajna. Deklarowane przyczyny ataku koalicji wojsk na Irak w roku 2003 to: usunięcie z kraju broni masowego rażenia, usunięcie zagrożenia terrorystycznego, konieczność demokratyzacji kraju (usunięcie dyktatora), wprowadzenie do kraju pomocy humanitarnej, brak przestrzegania przez Irak rezolucji ONZ z 1991 r. oraz z 1993 r. (dotyczyły one m.in. poddania kontroli irackiego potencjału
