System ten charakteryzuje się możliwością sformułowania rządu przez trzy lub więcej partii politycznych. Ponieważ kilka partii ma szanse tworzyć rząd, niesie to ze sobą konieczność zawierania koalicji.
Obecnie system wielopartyjny występuje w większości krajów demokratycznych, najstabilniejszy istnieje m.in. w: Danii, Holandii, Belgii, Szwecji, Czechach, Finlandii, Kanadzie i Australii.
Istnieją trzy warianty systemu wielopartyjnego:
1. system blokowy - w tym systemie istnieje kilka partii, jednak największe szanse maja dwie grupy, które tworzą dwa rywalizujące ze sobą bloki. Po wyborach partie skupiają się wokół tych bloków i działają w ich ramach. Przykładem działania systemu blokowego była Francja oraz Włochy w latach 2006-2007 (Dom Wolności i Unia);
2. system partii dominującej – w tego rodzaju systemie, istnieje na scenie politycznej wiele partii, jednak jedna z nich jest wyjątkowo silna, ma duże poparcie obywateli jest w stanie uzyskać ok. 45% głosów, dzięki czemu może tworzyć rząd. Jeżeli nie jest w stanie rządzić samodzielnie Konieczne staje się stworzenie koalicji rządowe, co wiąże się z kompromisami, to z kolei może skutkować niestabilnością rządów. Przykładem działania systemu partii dominującej jest Turcja;
3. system rozbicia wielopartyjnego – ten system charakteryzuje się mnogością partii, które walczą pomiędzy sobą o władzę, bowiem żadna nie jest na tyle silna by formować samodzielny rząd. Po wyborach różne partie zmuszone są tworzyć rządy koalicyjne. Tego typu rządy bywają niestabilne, ponieważ istnieje możliwość zerwania koalicyjnej umowy. Ten system istnieje w Polsce.