Socjalizacja - definicja, funkcje - WOS

Socjalizacja – definicja

Najprościej można socjalizacją nazwać proces przystosowywania jednostki do życia w społeczeństwie. Natomiast w szerszym znaczeniu jest to „całokształt relacji między jednostką a społeczeństwem, w wyniku których jednostka dostosowuje się do wzorów zachowań akceptowanych w danym społeczeństwie”.

Socjalizacja – funkcje

W trakcie tegoż procesu człowiek uczy się jak prawidłowo funkcjonować w społeczności – poznaje role społeczne, jakie będzie w niej pełnił (rodzic, dziecko, uczeń itd.), obowiązujące zasady i normy postępowania, wzorce pożądanych i niepożądanych zachowań, wreszcie przyswaja sobie pewien zasób wiedzy o tradycjach i obyczajach panujących we wspólnocie, a także wartościach i symbolach ważnych w kulturze zbiorowości. Bardzo ważne jest w procesie socjalizacji przekazanie najważniejszych umiejętności pozwalających żyć i przetrwać w społeczeństwie, takich jak np. porozumiewanie się.

Socjalizacja spełnia bardzo ważne role w społeczeństwie, dzięki niej możliwe jest przystosowanie się człowieka do życia w konkretnej społeczności. W pierwszej kolejności jest „mechanizmem transmisji kultury” – przyczynia się do przyjęcia przez członków społeczeństwa całego dorobku pokoleń, zarówno w wymiarze kulturowym, jak i cywilizacyjnym. Tym samym pozwala na zachowanie pewnej ciągłości tradycji w społeczeństwie, dane zbiorowości są w stanie rozwijać się a nie ciągle zaczynać „na nowo” tworzenie swoich podstaw.

Równie ważną funkcją jest utrzymywanie określonego ładu i porządku społecznego – dzięki wpajaniu młodym członkom społeczności norm, zasad i wzorców postępowania akceptowanych przez resztę wspólnoty, zapobiega się konfliktom społecznych i dezorganizacji grupy. Socjalizacja ułatwia nowym jednostkom funkcjonowanie w ramach społeczności, uczy je spełniania przypisanych im ról społecznym (jednocześnie stymuluje to człowieka do rozwoju, do zwiększania swoich aspiracji), wpływa na posiadanie umiejętności współpracy, dialogu i współistnienia; dzięki socjalizacji jednostka przyswaja sobie określone cechy, np. takie jak empatia, odpowiedzialność, umiejętność pomocy i dzielenia się z innymi.

Polecamy również:

  • Socjalizacja pierwotna - definicja, przykłady, znaczenie - WOS

    Socjalizacja pierwotna – jest to socjalizacja, która odbywa się w wieku niemowlęcym oraz wczesnego dzieciństwa, najczęściej w obrębie rodziny. To pierwsza faza stawania się i uczenia się bycia członkiem społeczeństwa. Więcej »

  • Socjalizacja wtórna - definicja, przykłady - WOS

    Socjalizacja wtórna – to proces rozpoczynający się u starszych dzieci, u jednostek, które mają za sobą socjalizację pierwotną i rozciąga się na całe dorosłe życie. Dziecko, które nabyło pewne umiejętności w rodzinie, wchodzi w nowy etap, nowe, konkretne środowisko np. szkoła, lub... Więcej »

  • Resocjalizacja - definicja, funkcje, cele - WOS

    Resocjalizacja to proces przywracania człowieka, łamiącego istniejące reguły, do życia i sprawnego funkcjonowania w społeczeństwie. Ta ponowna socjalizacja poddanej temu działaniu jednostki, polega na zmodyfikowaniu osobowości, usunięciu nawyków, treści zabronionych i zastąpienie ich ogólnie... Więcej »

Komentarze (0)
Wynik działania 2 + 4 =
Ostatnio komentowane
.
• 2024-09-05 17:12:32
Dodajmy, że było to również ostatnie powstanie wendyjskie (słowiańskie) na terenie N...
• 2024-09-04 21:32:33
DZIĘKUJĘ
• 2024-07-31 13:21:34
I cóż miał rację Marek Aureliusz który chciał podbić Germanię uderzeniem przez Mor...
• 2024-07-06 19:45:33
O tym, że zmienne w czasie pole elektryczne jest źródłem pola magnetycznego, napisał ...
• 2024-06-27 07:25:33