Socjalizacja pierwotna – jest to socjalizacja, która odbywa się w wieku niemowlęcym oraz wczesnego dzieciństwa, najczęściej w obrębie rodziny. To pierwsza faza stawania się i uczenia się bycia członkiem społeczeństwa.
W tym okresie, znaczący wpływ na jednostkę mają rodzice, ponieważ między dzieckiem a nimi istnieje bardzo silna więź emocjonalna, ponadto świat rodziców wpływa, oddziałuje niezwykle intensywnie na dziecko, świat rodziców, wartości, postawy wyznawane przez nich jawią się dziecku jako jedynie istniejące. To właśnie w tym środowisku uczy się ono reguł obowiązujących w społeczeństwie, wzorców zachowań. Te zachowania w głównej mierze przyswajane są na drodze zabawy lub poprzez naśladownictwo.
Socjalizacja pierwotna przechodzi w kolejny etap, którym jest socjalizacja wtórna, w momencie odkrycia przez dziecko istnienia ogólnospołecznych reguł - np. mycie rąk przed posiłkiem nie jest czynnością wykonywaną tylko przez rodziców, dlatego bo takie jest ich widzi mi się, ale czynią tak inni, spoza kręgu najsilniej wpływającego na dziecko, jest to zasada przyjęta przez ogół.