Resocjalizacja to proces przywracania człowieka, łamiącego istniejące reguły, do życia i sprawnego funkcjonowania w społeczeństwie. Ta ponowna socjalizacja poddanej temu działaniu jednostki polega na zmodyfikowaniu osobowości, usunięciu nawyków, treści zabronionych i zastąpienie ich ogólnie przyjętymi, akceptowanymi zasadami postepowania.
Resocjalizacja następuje w miejscach, w których znajduje się znaczna grupa osób łamiących zasady życia społecznego, najczęściej są to miejsca typu: domy poprawcze lub więzienia, nie są to jednak jedyne miejsca, bowiem resocjalizacja może także odbywać się szkole lub rodzinie. Efekty mogą być pełne, częściowe lub znikome. Bowiem skuteczność tego rodzaju działań zależy od wybranej jednostki, jej doświadczeń i nastawienia oraz od przebiegu samego procesu resocjalizacji.
Istnieją trzy zasadnicze funkcje resocjalizacji. Celem pierwszej, opiekuńczej, jest zaspokojenie potrzeb człowiekowi resocjalizowanemu, zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa, długotrwałej opieki. Kolejna funkcja, dydaktyczno-wychowawcza, ma przygotować wybraną jednostkę do podejmowania określonych ról społecznych, czy to pracownika, czy tez ucznia. Przystosować do życia w wybranym środowisku, ułatwiać adaptacje osoby resocjalizowanej. Trzecia funkcja, zwana terapeutyczną, polega na dokładnym zdiagnozowaniu zaburzeń, problemów danej jednostki i jej leczeniu.