Zgodnie z Konstytucją RP (art. 10) sądy (wraz z trybunałami) stanowią w Polsce władzę sądowniczą. Konstytucja wymienia cztery rodzaje sądów (art. 175) – Sąd Najwyższy, sądy powszechne, administracyjne oraz sądy wojskowe.
W państwach demokratycznych sądy są niezwisłymi organami państwowymi, które w oparciu o zapisy ustaw i Konstytucji rozstrzygają spory prawne.
Historia instytucji sądu sięga czasów starożytnych – wówczas bardzo często władza sądownicza przynależała do króla lub cesarza. W czasach średniowiecza również kwestie wymiaru sprawiedliwości należały do monarchy. W późniejszych wiekach władza sądownicza monarchy ulegała ograniczeniom i wyodrębniły się osobne instytucje – zgodnie z zasadą trójpodziału władz.
Obecnie działające w Polsce sądy powszechne dzielą się na sądy rejonowe, okręgowe i apelacyjne. Sprawy rozstrzygane przez te sądy dotyczą spraw z dziedziny prawa cywilnego, pracy, karnego, rodzinnego itp., które jednak jednocześnie nie są zastrzeżone dla innych sądów. Poszczególne sądy dzielą się na wiele wydziałów, które zajmują się określoną tematyką spraw – niektóre z tematów są zastrzeżone dla danej kategorii sądów np. wydział lustracyjny znajduje się wyłącznie w warszawskim Sądzie Apelacyjnym, natomiast rozwodami zajmują się sądy okręgowe.
