Minimum egzystencji - definicja
Minimum egzystencji (inaczej także minimum biologiczne) jest wskaźnikiem, który określa poziom zaspokojenia potrzeb konsumpcyjnych (w postaci przeliczenia na kwotę) konieczny do przetrwania biologicznego – przeżycia. W przypadku uzyskiwania dochodów poniżej minimum egzystencji dochodzi do zagrożenia życia i rozwoju człowieka, ponieważ możliwe jest zaspokajanie potrzeb wyłącznie na granicy przeżycia. W skład minimum egzystencji wchodzą potrzeby mieszkaniowe i pewne artykuły żywieniowe.
Minimum egzystencji określane jest jako dolna granica ubóstwa – poniżej znajduje się już tzw. krańcowa bieda.
W Polsce w 2012 r. wartość minimum egzystencji w przeliczeniu na 1 osobę w gospodarstwie 1-osobowym wynosiła 521 zł, a w przeliczeniu na gospodarstwo 5-osobowe – 456 zł.
Warto wiedzieć, że wartość minimum egzystencji różni się między poszczególnymi krajami – koszty przeżycia są bowiem różne zależnie od warunków. Niezależnie jednak od tego, że w niektórych krajach przeżycie jest tańsze, szacuje się, że na krańcową biedę (inaczej – ubóstwo absolutne) cierpi prawie 1/3 ludzkości.