Jerzy
Główny bohater powieści, pisarz cierpiący od wielu lat na chorobę alkoholową. Jego życie wpada w straszliwy cykl, w którym główne role odgrywają wódka, kobiety, a także regularne wizyty na oddziale specjalistycznego szpitala. Oczywiście bohater-narrator podejmuje liczne próby wyjścia z nałogu – jedną z najważniejszych motywacji w tych staraniach jest rodząca się miłość do poznanej kobiety. W tym momencie powieści czytelnikowi wydaje się, że finałowi książki blisko do happy endu. Miłość w starciu z alkoholem okazuje się jednak niewystarczającym bodźcem.
Ona
Tak u Jerzego Pilcha zostaje określona kobieta, w której zakochuje się główny bohater. Bezimienna bohaterka kobieca ma zapewne za zadania wprowadzić do fabuły i przesłania powieści wymiar uniwersalny. To ona wzmaga w Jurusiu pytanie o to, czy dla niej jest w stanie rozstać się z alkoholem, oddając się filozofii miłości. Jest zatem jednym z najmocniejszych, jeśli nie najmocniejszym, akcentem utworu Pilcha.
Pacjenci kliniki
Podczas pobytów na kilkudniowych odwykach u doktora Granady Jerzy poznaje grono alkoholików z chorobą w różnym stadium zaawansowania. Wszystkich łączy burzliwa i trudna przeszłość, o której często już nie pamiętają. Niektórzy z nich stoją już na granicy życia i śmierci. Wspólnym mianownikiem ich życiorysów jest alkohol. W wyobraźni artystycznej głównego bohatera zyskują oni symboliczne, nieco karykaturalne rysy. Przypisuje im sugestywne pseudonimy. Na detoksykacji poznaje zatem Kolumba, Manię, Króla Cukru, Borysa, terrorystę, reżysera, policjanta, przodownika, Królową Kentu czy inżyniera. Wszyscy uczestniczą w terapii, polegającej na czytaniu wcześniej spisanych tekstów (w czasie gdy pacjent przebywał pod wpływem alkoholu). Niektóre z historii mają charakter wręcz makabryczny. Barwna galeria postaci stworzona przez Jerzego Pilcha otwiera pole do refleksji nad powszechnością problemu alkoholowego i rozwija świadomość jego złożoności.