to stare, opuszczone indyjskie miasto zarosłe dżunglą. Niedźwiedź, pantera i wąż wyruszyli w pościg. Pierwsza zaatakowała pantera, ale małp było tak dużo, że wezwała pomocy w języku wężów. Na odsiecz przyszedł jej Baloo, ale jego siła starczyła tylko na chwilowe przełamanie przewagi małp. Bagheera myślała, że Kaa zdradził ich, ale wąż w końcu pojawił się, siejąc wśród małp prawdziwe przerażenie. Nie mogły mu się przeciwstawić ani w pojedynkę, ani w gromadzie. Pyton uwolnił Mowgliego, który z radością wrócił do swoich opiekunów. Kaa zatańczył taniec głodowy i zahipnotyzował wszystkie małpy tak, że dobrowolnie podchodziły do niego i czekały spokojnie, aż je pożre. Pyton miał prawdziwą ucztę. Bagheera i Baloo oddali chłopca Matce wilk.
„Tygrys! Tygrys!”
Po opuszczeniu wilczego stada Mowgli udał się w kierunku ludzkich siedzib. Dotarł do wioski. Mieszkańcy przyglądali mu się z zaciekawieniem. Jedna z kobiet, której syna porwał tygrys, przygarnęła Mowgliego i postanowiła, że odtąd będzie jej dzieckiem. Chłopiec nie potrafił spać pod dachem, dlatego wymknął się z domu i położył w trawie. W nocy przyszedł do niego jego wilczy brat, pierworodne szczenię Ojca wilka, i przyniósł mu wiadomości, że Shere Khan planuje zemstę. Mowgli umówił się z wilkiem, że będzie co jakiś czas wychodził poza obręb wioski, by brat mógł mu przynieść nowe wiadomości. Czas mijał, a chłopiec bardzo rzadko wychodził z wioski. Był zajęty swoimi nowymi obowiązkami, uczył się ludzkiej mowy, pomagał przy wielu zajęciach. Wieczorem mieszkańcy zbierali się, by słuchać rożnych gawęd i legend. Najczęściej opowiadał stary strzelec Buldeo, którego historie dotyczyły życia dżungli. Mowgli zakrywał twarz rękami i śmiał się słuchając Buldeo, ponieważ wiedział, że większość tych opowieści nie ma nic wspólnego z prawdą. Buldeo był oburzony i zagniewany.
Pewnego dnia, gdy chłopiec wypasał bydło, przyszedł do niego wilczy brat i powiedział mu, że tej nocy Shere Khan zamierza czatować na niego u wejścia do wioski. Mowgli wiedział, że nadszedł odpowiedni moment, żeby rozliczyć się z tygrysem. Shere Khan odpoczywał w wąwozie napojony i najedzony do syta. Mowgli poprosił, by jego brat rozdzielił stado. Wilk przyprowadził pomocnika, Akelę. Obaj rozdzielili bydło i zagonili dwie części do wąwozu, każdą z innej strony tak, by zagrodzić Shere Khanowi drogę ucieczki. Stado stratowało tygrysa. Kiedy Mowgli ściągał skórę ze swojego śmiertelnego wroga, nadszedł Buldeo. Strzelec zapowiedział, że zabierze skórę chłopcu i dostanie za nią nagrodę. Mowgli zezłościł się i wezwał na pomoc Akelę. Wilk przewrócił Buldeo, który bardzo się wystraszył. Przeprosił chłopca i uciekł do wioski.
Kiedy Mowgli wraz z Akelą przypędzili bydło do domu, mieszkańcy wyszli i zaczęli rzucać w Mowgliego kamienia. Buldeo opowiadał wszystkim, że chłopiec jest złym czarnoksiężnikiem, ludzie przerazili się i postanowili przepędzić Mowgliego. Chłopiec odszedł bez żalu i wrócił do dżungli. Akela wezwał wszystkie wilki na Skałę Narady, a Mowgli przyniósł na zebranie skórę Shere Khana. Wilki prosiły, żeby Akela znowu został ich przywódcą wraz z Mowglim, ale Bagheera przypomniała im, jak obeszli się z chłopcem i naczelnikiem jakiś czas temu. Mowgli postanowił nie należeć do stada i polować w dżungli tylko z czterema wilkami.
Po kilku latach, gdy już zupełnie wyrósł, ożenił się.
Biała foka
Na wyspie Pawłowski Ostrów na Morzu Beringa zaczęły pojawiać się foki. Przypłynął tu także Łowca Morski, który przez cztery miesiące musiał walczyć z innymi fokami o zdobycie odpowiedniego miejsca na gniazdo dla siebie i swojej małżonki. Jego
