Seria widmowa Balmera atomu wodoru powstaje w wyniku przejścia elektronu z wyższej orbity na orbitę nr 2. Długości fal pierwszych czterech linii tej serii odpowiadają zakresowi widzialnemu przez człowieka. Linie te noszą nazwy Hα, Hβ, Hγ oraz Hδ.
Rys. Schemat powstawania serii widmowej Balmera wraz z zaznaczonymi wartościami energii dla danej orbity.
W celu znalezienia długości fali emitowanej przy danym przejściu można posłużyć się, podobnie jak w przypadku serii Lymana, empirycznym wzorem Rydberga, który w przypadku omawianej serii ma postać:
gdzie: λ – długość fali, RH = 1,097•107m-1 – stała Rydberga, n – numer orbity, na której początkowo znajdował się elektron.
Seria Balmera – przykład.
Znajdź długość fali linii Hβ.
Rozwiązanie:
W przypadku tej linii n wynosi 4, więc: