Dielektryk to materiał, który cechuje słabe przewodnictwo elektryczne. W dielektrykach wszystkie ładunki związane są z konkretnymi atomami lub cząsteczkami, kogą się swobodnie przemiesczac jedynie w obrębie atomu lub cząsteczce. Istnieją dwa mechanizmy dzięki którym zmienia się rozkład ładunku w polu elektrycznym (rozciąganie i obracanie). Właściwości dielektryków wykorzystywane są w kondensatorze i radiowych liniach przesyłowych.
Większość materiałów dielektrycznych to substancje stałe np. ceramika, szkło, plastik i tlenki różnych metali. Właściwości elektryczne substancji stała dielektryczna, zaś głównym atutem wysokiej stałej dielektrycznej substancji, takich jak tlenek glinu, jest fakt, że umożliwiają produkcję wysokiej wartości kondensatorów o małej fizycznej objętości. Ale materiały te nie są na ogół w stanie wytrzymać wysokiego pola elektrostatycznego. Jeżeli napięcie na materiał dielektryczny jest zbyt wysokie dielektryk nagle zaczyna przewodzić prąd. Zjawisko to nazywane jest przebiciem elektrycznym.
Właściwości dielektryczne ciał stałych
Polecamy również:
-
Model pasmowy ciał stałych, przewodniki, półprzedwodniki
Nakładanie się orbitali atomowych w obrębie ciała stałego prowadzi do powstania tzw ciągłych pasm elektronowych poziomów energetycznych. W ciele stałym o prostej budowie jednoatomowej dolna część składa się z orbitali wiążących, górną część pasma tworzą orbitale antywiążące, poziomy energetyczne... Więcej »
-
Ferromagnetyki – definicja, podział, przykłady, zastosowanie
Ferromagnetyki to substancje, które są silnie przyciągane przez magnes i mogą wykazywać trwałe namagnesowanie. Przykładowymi ferromagnetykami są żelazo, kobalt, nikiel, niektóre stopy żelaza, np. stal alnico, a także niektóre tlenki jak np. hematyt, Fe3O4. Więcej »
Zobacz również
Losowe zadania
Komentarze (0)