Elektroujemność pierwiastków
Elektroujemność to zdolność atomu do przyciągania elektronów tworzących wiązanie chemiczne. Elektroujemność rośnie ku prawej stronie układu okresowego w obrębie okresu i zwykle maleje ku dołowi w obrębie grupy. Jest to wielkość podstawowa przy określaniu rodzaju wiązania chemicznego tworzącego się miedzy atomami. Stworzono kilka skal elektroujemności:
Skala elektroujemności Paulinga przy jej tworzeniu wykorzystano obserwacje doświadczalną z której wynikało że najtrwalsze połączenia zwykle powstają między atomami o znacznej różnicy elektroujemności. Jest to najstarsza skala elektroujemności, pozostaje też najszerzej używaną skalą.
Skala elektroujemności Mullikena jest tworzona na podstawie średniej arytmetycznej z pierwszej energii jonizacji i powinowadztwa elektronowego atomu. opisuje znaczenie utraty lub pozyskania elektronu przez atom w kontekście powstawania wiązania. Podstawową zaletą tej skali jest możliwość określenia elektroujemności nie tylko atomów w stanie podstawowym ale tez struktur wieloatomowych.
Skala elektroujemności Allreda-Rochowa jest tworzona na podstawie stosunku efektywnego ładunku jądrowego działającego na orbitale walencyjne do promienia kowalencyjnego atomu.
Nie należy mieszać ze sobą wartości elektroujemności obliczonych na różnych skalach ponieważ wartości te nie są zbieżne.