Powszechna i stosowana w światowej opinii publicznej nazwa masowych egzekucji, do których doszło na terenie niewielkiej miejscowości Srebrnica w Bośni i Hercegowinie.
W dniach od 12 do 16 lipca 1995 roku w jej wyniku rozstrzelanych zostało ok. 8 tysięcy bośniackich muzułmanów (mężczyzn i chłopców). Ludobójstwa dopuściły się siły serbskie pod bezpośrednim dowództwem generała Radko Mladicia. Wydarzenie to nazywane jest największym ludobójstwem i zbrodnią przeciwko ludzkości od czasów II Wojny Światowej.
Srebrnica (wraz z Sarajewem, Żepą, Gorażde oraz miasteczkiem Bijać) została ogłoszona jedną ze stref bezpieczeństwa. W jej granicach stacjonowały oddziały wojsk ONZ - UNPROFOR, których mandat nie przewidywał używania broni w celu obrony wyznaczonych stref. Brak zgody na użycie broni oraz przekonanie, iż obecność sił międzynarodowych jest gwarantem bezpieczeństwa tamtejszej ludności, okazały się głównymi przyczynami tragedii do jakiej doszło w okolicach miasteczka.
Po zajęciu miasta przez bośniackich Serbów tysiące osób szukało schronienia w pobliżu siedziby UNPROFOR-u. Dowódca bośniackich Serbów, gen. Mladić, zaproponował ewakuację bośniackiej ludności w bezpieczne miejsce dzięki podstawionym autokarom. Mężczyźni oraz chłopcy oddzieleni zostali od kobiet, dzieci i osób starszych i wywiezieni w nieznanym kierunku. Pomimo rozmów pomiędzy serbskim generałem a dowódcą UNPROFORU, nie udało się uzyskać dostępu do uchodźców. W czasie trwania negocjacji, w znacznej odległości od miasta, żołnierze Mladicia przystąpili do masowego mordu uprowadzonych wcześniej muzułmańskich mężczyzn. Ciała pomordowanych zakopywano w masowych grobach.