Funkcja wewnętrzna danego kraju jest to ogół działań związanych z organizacją kraju z wyłączeniem spraw dotyczących polityki zagranicznej.
W ujęciu liberalnym (tradycyjnym), istnieje zasada ograniczenia funkcji wewnętrznej państwa do minimum. Ma ona się sprowadzać jedynie do pełnienie funkcji: prawodawczej (tworzenie prawa, które ma obowiązywać w państwie), administracyjnej (zarządzanie krajem za pomocą aparatu administracyjnego) i porządkowej (zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom i utrzymanie porządku na terenie państwa).
Z kolei w ujęciu socjalistycznym, socjaldemokratycznym funkcja wewnętrzna państwa są o wiele szersze, w jej ramach możemy mówić o funkcji:
- prawodawczej - stanowienie prawa, obowiązującego na terenie państwa, regulacja prawna i organizowanie systemu prawnego;
administracyjnej – za pomocą aparatu administracyjnego (tj. Rada ministrów, wojewoda, rada gminy) zarządzanie wybranymi dziedzinami życia publicznego (np. gospodarka, finanse, oświata);
-gospodarczo-organizacyjnej – wiąże się z gospodarką (organizowaniu jej i oddziaływaniu na nią) oraz finansami państwa (dbanie o bezpieczeństwo systemu pieniężnego, koordynowanie przedsięwzięć gospodarczych, organizowanie warunków do wzrostu gospodarczego);
-porządkowej – zapewnienie ochrony obywatelom, a także utrzymanie ładu i porządku publicznego na obszarze państwa;
-socjalnej – zajmowanie się zapleczem socjalnym, systemem świadczeń socjalnych, zapewnianiem obywatelom minimum egzystencjalnego, podejmowanie działań mających na celu polepszenie warunków, bezpieczeństwa i higieny pracy, zapobieganie zjawisku bezrobocia;
-kulturalnej – wspieranie rozwoju oświaty, instytucji kulturalnych, badań naukowych, ochrona zabytków i szczególnych miejsc pamięci narodowej.