Tomek w Krainie Kangurów - streszczenie - strona 3

na zwierzęta. W oczekiwaniu na pierwsze dzikie psy łowcy rozsiadają się przy ognisku.

Rozdział XIII. Opowieść o Pawle Strzeleckim

Wraz z nadejściem nocy, myśliwi oczekują przy zasadzkach czyli wykopanych i zamaskowanych dołach. Czas umila im opowieść Bentleya o wyczynie Strzeleckiego: odkryciu i zdobyciu przez niego najwyższej góry Australii, którą nazwał Górą Kościuszki. Pod koniec opowieści słychać wycie psów dingo. Po chwili w obozie rozpoczyna się nieopisane zamieszanie, gdyż zwierzęta przedarły się na pastwisko z owcami. Myśliwym udaje się jednak schwytać dwa dzikie psy.

Rozdział XIV. W burzy piaskowej

Bosman Nowicki mówi Tomkowi, że pan Smuga oraz ojciec chłopca wybierają się na polowanie na emu. Nie mają jednak odpowiedniej ilości szybkich koni, dlatego też Tomek z bosmanem muszą zostać na farmie. Ci wpadają jednak na pomysł, że sami mogą spróbować zapolować na strusie emu. We dwóch wyruszają na poszukiwania. Coraz bardziej oddalają się od obozu, przeszkadza im straszliwy upał. Po chwili dostrzegają dwie pary strusi, rzucają się za nimi w pogoń, coraz bardziej oddalając się od obozu. Ptaki gnają jak oszalałe. Łowcy po chwili orientują się, że zwierzęta uciekają nie przed nimi, tylko przed burzą piaskową. Mężczyźni chowają się w parowie pomiędzy bliskimi wzgórzami. Tam, wśród burzy piaskowej, spędzają  niespokojną noc i dzień. Podczas kolejnej nocy ich wierzchowce, spłoszone atakiem psów dingo, uciekają. Nad rankiem wędrowców zalewa rzęsisty deszcz. Po chwili parów zamienia się w rzekę. Nad rankiem znów wychodzi słońce.

Rozdział XV. Idźcie stąd precz natychmiast

Po ulewie obydwaj przyjaciele naradzają się. Postanawiają wyruszyć pieszo w stronę obozu. Zjadają ostatnią puszkę pożywienia. Droga w palącym słońcu jest niezwykle uciążliwa. Postanawiają odpocząć i wyruszyć nocą. Nad ranem dochodzą do wioski krajowców. Tomek przypomina sobie zwyczaje Aborygenów, dzięki temu łowcy otrzymują wodę i trochę strawy. Tomek, w rozmowie ze starszym plemienia, prosi o pomoc. Ten jednak wygania białych ludzi. Zrażeni wędrowcy odchodzą. Bosman Nowicki zostawia Aborygenom scyzoryk. Wędrując, łowcy zauważają, że są śledzeni. Żeby odstraszyć tubylców strzelają ze swoich strzelb. Po chwili z oddali słyszą inne wystrzały. Odnajduje ich pan Smuga, który mówi, że ich wierzchowce dotarły bardzo zmęczone do obozu i natychmiast wszczęto poszukiwania.

Rozdział XVI. Polowanie w pobliżu farmy Allana

Powrót do obozu odbywał się w wesołej atmosferze. Smuga opowiedział, iż udało im się schwytać dwie pary emu. Ojciec Tomka był uradowany szczęśliwym zakończeniem przygody. Po dowiezieniu strusi na farmę i odprawieniu wszystkich schwytanych zwierząt, łowcy wyruszyli w dalszą drogę pociągiem, by zapolować na szare kangury. Po dotarciu na miejsce Tony wypatrzył w okolicy stadko kangurów przy wodopoju. O świcie rozpoczęto nagonkę, schwytane zwierzęta stawiały zaciekły opór, który wzbudził podziw Tomka. Podczas ładowania kangurów do skrzyń, łowcy napotkali mężczyznę, który przedstawił się im jako Allan, miejscowy farmer. Allan zaprosił ich na obiad. Gdy wieczorem dotarli na farmę, okazało się, że zaginęła dwunastoletnia córka farmera. Poszukiwania postanowiono rozpocząć rano. Tomkowi nakazano zostać na farmie, gdyż nie zna buszu.

Rozdział XVII. Zagubieni w skrubie

Tomek został na farmie. Był okropnie znudzony i przechadzając się po podwórzu dostrzegł psa przywiązanego do budy. Wpadł na pomysł, że z psem na smyczy może swobodnie wędrować po skraju buszu. Jak pomyślał, tak zrobił. Ptasia fauna tak zachwyciła Tomka, że coraz bardziej oddalał się w głąb buszu. Kiedy mówił coś do