Judym nie jest postacią jednoznaczną – Żeromski przedstawia jego postępowanie, przytacza wypowiedzi, ale unika bezpośredniej oceny bohatera. Niewątpliwie to postać złożona i wewnętrznie rozdarta. Z bohaterami pozytywistycznymi łączą Judyma przede wszystkim wyznawane poglądy.
Podobnie jak większość bohaterów literackich tej epoki, doktor Judym wywodzi się z klasy robotniczej. Tylko przypadek pozwala mu wybić się ponad swoje pochodzenie – zamożna ciotka pomaga mu zdobyć wykształcenie. Judym wybiera zawód lekarza. Traktuje swoją pracę jako powołanie, jego zdaniem lekarz to nie tylko profesja, ale – misja niesienia pomocy najbardziej potrzebującym. W swoim oddaniu idei polepsza stosunków społecznych i poprawy bytu najuboższych jest Judym prawdziwym pozytywistą. Doktor wierzy w wartość i skuteczność pracy organicznej oraz pracy u podstaw. Uważa, że trzeba uświadamiać robotników i chłopów o konieczności higieny, alby zapobiegać szerzącym się pośród nich chorobom.
Także stosunek Judyma do pracy jest iście pozytywistyczny. Praca świadczy – zdaniem bohatera – o wartości człowieka. Wyżej ceni on ciężką pracę robotników niż dobre maniery arystokracji, sam oddaje się powierzonym obowiązkom z zaangażowaniem.