Geneza
Praca Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego została wydana po raz pierwszy w 1934 roku, nakładem Wydawnictwa Polskiego R. Wegnera w Poznaniu. Książka stanowi właściwie reportersko-poetycką monografię, będącą efektem jego podroży po tej tytułowej, egzotycznej wówczas dla pisarza krainie. W historii literatury Polesie zaliczane jest do grupy utworów z epoki dwudziestolecia międzywojennego, ale również do kategorii literatury kresowej. Prócz warstwy tekstowej, oryginalna publikacja zachwyca wyrafinowanie dopracowaną grafiką i fotografią autorstwa Jana Bułhaka.
Tematyka
Auto podjął się zrelacjonowania urody krajobrazu krainy Polesia, ale także obyczaju życia jego mieszkańców. Dzięki Ossendowskiemu czytelnik może powrócić do czasów, gdy Polesie było miejscem mocno opóźnionym w rozwoju, w stosunku do innych ziem Rzeczpospolitej, jednak w swojej narracji podkreśla on przy tym całe jej piękno i ciekawość, którą wzbudzała nietypowym i egzotycznym klimatem. Polesie, podobnie jak późniejsza powieść dla młodzieży o pokrewnej tematyce (W polskiej dżungli), miała przesłanie patriotyczne – twórca w niepodległości odzyskanej przez Polskę widział szansę dla rozwoju cywilizacyjnego tego zaniedbanego regionu.
Język i styl
Język, który wykorzystuje Ferdynand Ossendowski jest niezwykle barwny, jak również archetypiczny – pisarz używa wielu słów, które wyszły ze współczesnego obiegu, niektóre z nich posiadają rodowód kresowy. Dzięki temu jednak łatwiej zanurzyć się czytelnikowi w przeszłość i wczuć się w charakter mieszkańców Polesia.
Założenie
Ferdynand Ossendowski miał w zamiarze osiągnięcie kilku celów – zapewne jednym z nich było zainteresowanie czytelnika zapomnianą krainą, a w konsekwencji skłonienie swoich rodaków do zasiedlania tych terenów, umożliwiając ich rozwój. Jeśli reportaż przeczytałby rodowity kresowiak, mieszkaniec Polesia, z pewnością dowiedziałby się, że warto postarać się o lojalną współpracę z państwem polskim, co przysłuży się skokowi cywilizacyjnemu regionu.