„O krasnoludkach i sierotce Marysi” - geneza
W latach 1812-1815 bracia Grimm publikowali swoje baśnie, które tworzyli na podstawie legend i podań. Wśród nich znajdowała się historia o Królewnie Śnieżce i siedmiu krasnoludkach. Opowieść ta cieszyła się wielką popularnością przez długie lata, o czym może świadczyć fakt nakręcenia w 1937 r. na jej podstawie filmu animowanego przez wytwórnię należącą do Walta Disneya.
Marii Konopnickiej twórczość niemieckich folklorystów zapewne nie była obca. Fakt opanowania przez nią języka, którym się posługiwali, mogą potwierdzić liczne przekłady twórczości Heinricha Heinego. Jednak bezpośrednim impulsem do stworzenia dzieła skierowanego przede wszystkim do dzieci było najprawdopodobniej spotkanie poetki z Michałem Arctem, polskim księgarzem. Z zagranicy przywiózł on liczne obrazki (przedstawiały one m.in. krasnoludki) i zaproponował autorce, by stworzyła na ich podstawie jakieś dzieło.
„O krasnoludkach i sierotce Marysi” to utwór szczególny. Można znaleźć w nim motywy charakterystyczne dla baśni spisanej przez braci Grimm (m.in. krasnoludki pomagające sierotce, wsparcie magicznych sił), lecz przede wszystkim należy zwrócić uwagę na osadzenie historii