Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa - streszczenie

Rozdział 1. Łucja zagląda do szafy

Czwórka rodzeństwa: Piotr, Zuzanna, Edmund oraz najmłodsza Łucja zostają ewakuowani podczas bombardowań Londynu w roku 1940 roku, do wiejskiej rezydencji Profesora, który mieszka w ogromnym, starym domu sam wraz z gospodynią i pokojówkami. Dzieciom bardzo podoba się rezydencja oraz wiejska okolica. Obiecują sobie, ze spędzą tutaj jedne z lepszych wakacji. Zaraz po ich przyjeździe psuje się jednak pogoda. Dzieci nie mając nic innego do roboty, zwiedzają ogromną rezydencję oraz bawią się w chowanego. Podczas zabawy najmłodsza Łucja chowa się do starej szafy, stojącej w garderobie. Tam przez przypadek odkrywa przejście do innego świata, w którym panuje zima. Rozglądając się po lesie napotyka dziwne stworzenie, które narrator nazywa faunem.

Rozdział 2. Co Łucja tam widziała

Na początku przerażona dziwnym stworzeniem Łucja szybko przekonuje się, że Pan Tumnus to bardzo sympatyczny i wesoły faun. Pan Tumnus rozmawia z Łucją, nazywając ją Córką Ewy. Po chwili zaprasza ją do swojego domu na podwieczorek. Łucja początkowo obawia się dalekiej drogi oraz tego, że rodzeństwo zacznie się o nią martwić. Jednak pan Tumnus mówi jej, że mieszka niedaleko. Łucja skuszona