Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa - streszczenie

Rozdział 1. Łucja zagląda do szafy

Czwórka rodzeństwa: Piotr, Zuzanna, Edmund oraz najmłodsza Łucja zostają ewakuowani podczas bombardowań Londynu w roku 1940 roku, do wiejskiej rezydencji Profesora, który mieszka w ogromnym, starym domu sam wraz z gospodynią i pokojówkami. Dzieciom bardzo podoba się rezydencja oraz wiejska okolica. Obiecują sobie, ze spędzą tutaj jedne z lepszych wakacji. Zaraz po ich przyjeździe psuje się jednak pogoda. Dzieci nie mając nic innego do roboty, zwiedzają ogromną rezydencję oraz bawią się w chowanego. Podczas zabawy najmłodsza Łucja chowa się do starej szafy, stojącej w garderobie. Tam przez przypadek odkrywa przejście do innego świata, w którym panuje zima. Rozglądając się po lesie napotyka dziwne stworzenie, które narrator nazywa faunem.

Rozdział 2. Co Łucja tam widziała

Na początku przerażona dziwnym stworzeniem Łucja szybko przekonuje się, że Pan Tumnus to bardzo sympatyczny i wesoły faun. Pan Tumnus rozmawia z Łucją, nazywając ją Córką Ewy. Po chwili zaprasza ją do swojego domu na podwieczorek. Łucja początkowo obawia się dalekiej drogi oraz tego, że rodzeństwo zacznie się o nią martwić. Jednak pan Tumnus mówi jej, że mieszka niedaleko. Łucja skuszona wizją pysznego podwieczorku zgadza się i razem z faunem udają się do jego domku. Dom okazuje się bardzo przytulnie urządzoną pieczarą, podwieczorek również jest wyśmienity. Łucja po podwieczorku, przy ciepłej herbatce wysłuchuje opowieści pana Tumnusa o Narnii - krainie magii. Pan Tumnus zaczyna grać na flecie, Łucja znużona wrażeniami oraz syta przysypia przy muzyce. Kiedy budzi się, spostrzega, że pan Tumnus płacze. Łucja pyta się pana Tumnusa o powód smutku. Ten wyjaśnia jej, że w Narnii panuje zima od ponad stu lat, co najgorsze - zima bez Bożego Narodzenia. Zima rozpoczęła się w Narnii wraz z panowaniem złej czarownicy Jadis, która kazała natychmiast donosić o pojawieniu się istot ludzkich w krainie wszystkim bez wyjątku, pod karą śmierci. Pan Tumnus miał zamiar wydać Łucję czarownicy, jednak nie zrobił tego. Łucja pociesza fauna, że wykazał się odwagą, prosi go też o odprowadzenie go do miejsca, w którym się spotkali, gdyż chce już wrócić do swojego świata. Faun odprowadza ją w pobliże starej szafy.

Rozdział 3. Edmund wchodzi do szafy

Łucja wraca do pokoju, natychmiast odnajduje rodzeństwo i przejęta opowiada im o tym, co widziała i przeżyła. Jednak dzieci jej nie wierzą, ponieważ twierdzi, że nie było jej kilka godzin, a według nich nie było jej pięć minut. Po paru dniach wszyscy zapominają o opowieści Łucji oprócz Edmunda, który wciąż jej dokucza. W kolejny deszczowy dzień, dzieci znów bawią się w chowanego, Edmund śledzący Łucję wchodzi za nią do szafy i trafia do Narnii. Zdezorientowany błąka się po lesie, gdzie napotyka złą Białą Czarownicę.

Rozdział 4. Ptasie mleczko

Edmund rozmawia z Czarownicą, która wypytuje go, czy jest synem Adama, kiedy Edmund potwierdza, Czarownica chce go najpierw zamienić w kamień. Zmienia jednak zdanie i zaprasza go do sań, gdzie częstuje go ciepłym napojem oraz zaczarowanym ptasim mleczkiem, którego czar polega na tym, iż chce się je ciągle jeść. Edmund będący pod wpływem czaru opowiada o rodzeństwie, o panu Tumnusie. Czarownica namawia go, by przyprowadził swoje rodzeństwo do jej zamku, a ona w zamian uczyni go królem i da mu tyle ptasiego mleczka, ile dusza zapragnie. Czarownica wysadza Edmunda, ten po chwili spotyka Łucję, przeprasza ją i razem wracają do Anglii.

Rozdział 5. Z powrotem po tej stronie drzwi

Edmund z Łucją wracają do Anglii. Tam Łucja opowiada rodzeństwu o kolejnej wizycie, prosi również Edmunda o potwierdzenie,