Oto jest Kasia - streszczenie

Tytułowa bohaterka powieści Miry Jaworczakowej jest ośmioletnią dziewczynką uczęszczającą do drugiej klasy szkoły podstawowej. Jest bardzo lubiana przez nauczycieli ze względu na świetne stopnie, ogromną ochotę do nauki i systematyczność, pozostałe dzieci z klasy uważają zaś Kasię za sympatyczną i ciekawą towarzyszkę zabaw. Zalety dziewczynki czynią z niej oczko w głowie rodziców i pomagają im wybaczać rozmaite kaprysy córeczki. Przymykanie oka na grymaszenie i ciągłe kłótnie ze starszym bratem Jurkiem kończy się jednak definitywnie wraz z pojawieniem się najmłodszej siostrzyczki – Agnieszki.

Obecność niemowlaka wymaga ciągłej ciszy w domu i zdecydowanie odciąga uwagę rodziców od Kasi, nic więc dziwnego, że dziewczynka wcale nie cieszy się z posiadania małej siostry. Pojawiają się coraz to nowe obowiązki, których Kasia ani myśli się podejmować, za nic mając wezwania rodziców i starszego brata do zachowywania się jak odpowiedzialna dziewczynka. Aby zwrócić na siebie uwagę bohaterka wymyśla coraz to nowe złośliwe psoty, z czasem przenosząc swoje złe zachowanie z domowych pieleszy do szkoły. Nie potrzeba dużo czasu, aby z prymuski Kasia stała się jedną z najgorszych uczennic w klasie, a z lubianej koleżanki – omijaną przez innych uczniów naburmuszoną samotnicą.

O szkolnych kłopotach Kasi tato dowiaduje się na zebraniu, prosząc później Jurka, aby pomógł siostrze w powrocie do dawnych wyników. W dalszym ciągu problemem jest jednak pełen zazdrości, negatywny stosunek Kasi do małej Agnieszki, który zmienia dopiero pewien dramatyczny wypadek: pewnego dnia rodzice zostawiają siostrzyczkę pod opieką Kasi i wychodzą na chwilę, bohaterka ani myśli jednak opiekować się Agniesią i ucieka do swoich zabawek. Niepilnowane niemowlę przewraca się na tyle nieszczęśliwie, że zaczyna się dusić, później zaś – pomimo błyskawicznej pomocy – zapada na zapalenie płuc. Dopiero niebezpieczeństwo utraty siostrzyczki uświadamia Kasi jak bardzo mała jest dla niej ważna, dlatego też zmienia swoje nastawienie. Wyeliminowanie zazdrości przywraca Kasi dawną pogodę, stopniowo odzyskuje więc sympatię kolegów z klasy, a jej świat powraca do normy, dodatkowo bogatszy o miłość do siostrzyczki.