Gatunek
Tekst pt. Granice literatury jest esejem, czyli formą niezwykle pojemną, której ścisłej tożsamości gatunkowej nie da się właściwie określić. Stanowi kompromis między szkicem literackim, rozprawą naukową, a traktatem filozoficznym. Najważniejszym punktem odniesienia zdaje się być indywidualność eseisty i jego świadomość rzeczywistości, która próbuje zinterpretować i przemyśleć po swojemu. Jerzy Stempowski jest reprezentantem typowego eseju literackiego, ze względu na podejmowaną tematykę.
Styl
Styl Jerzego Stempowskiego odznacza się klasyczną powściągliwością, a przy tym przejrzystością i czytelnością. Pisarz unika raczej złożonych konstrukcji składniowych, ostrożnie i w sposób przemyślany dobierając zdania do swoich refleksji.
Temat i przesłanie
Autor podejmuje temat ważny, ale niemożliwy do rozstrzygnięcia. Jest to kwestia kryteriów, według których należałoby oceniać tekst literacki, zasad ich kwalifikacji do poszczególnych gatunków oraz wartościowania poszczególnych dzieł. Esej zawiera liczne refleksje autora opierające się na jego własnych doświadczeniach czytelniczych (a Jerzy Stempowski był iście doświadczonym odbiorcą literatury). Próbując usystematyzować rozrzucone myśli oraz nie pozostawiać czytelnika samemu sobie z tematem kategoryzacji literatury pisarz radzi, by w doborze lektur kierować się póki co własnymi upodobaniami, a w przypadku bardzie ambitnych odbiorców – potrzebami intelektualnymi i intuicją.