Na początku poematu poznajemy dzieciństwo bohatera. Samego Eugeniusza poznajemy w momencie gdy podróżuje pocztowymi końmi do swojego umierającego stryja. Oniegin urodził się w północnej części kraju w rodzinie zadłużonego ojca. Wychowanie, utrzymanie i wykształcenie syna wiele kosztowałoby mężczyznę, dlatego młody Eugeniusz wiele czasu spędzał na dworach nabierając ogłady i ucząc się życia. Po śmierci wuja chłopak dziedziczy jego majątek, choć nie bardzo umie się z nim obchodzić. Zaczyna trwonić pieniądze na zabawy i tanie rozrywki, zamiast je dobrze zainwestować.
Pewnego dnia Eugeniusz zaczyna tęsknić za bardziej prawdziwym, prostszym życiem i wyjeżdża na wieś. Tam zawiązuje znajomość z młodym poetą Władimirem Leńskim. Władimir zakochany jest w siostrze Tatiany – Oldze. Wymienione dziewczęta mieszkają nieopodal wraz z owdowiałą matką. Młodzieńcy odwiedzają je w majątku, a wizycie towarzyszy miła atmosfera. Tatiana ulega urokowi Oniegina i mówi mu o swoich uczuciach. Chłopak nie docenia jednak tego wyznana w swej cyniczności. Nie będąc nigdy prawdziwie zakochanym nie rozumie stanu dziewczyny i drwi z niego. Taką postawę spowodowało u Eugeniusza lekkie i niezobowiązujące życie, do którego zdążył przywyknąć. Na dodatek bardziej niż Tatiana do gustu przypadła mu Olga.
Eugeniusz i Władimir ścierają się ze sobą w swoich poglądach, co kończy się pojedynkiem, w którym Eugeniusz wygrywa. Leński natomiast ginie, a Olga nie przeżywa z tego powodu żałoby – szybko wychodzi za mąż. Eugeniusz natomiast wyjeżdża, nie zważając na tęskniącą za nim Tatianę.
Po kilku latach spotykają się przypadkowo na balu. Wtedy Tatiana była już żona generała i wiodła dostatnie życie. Dopiero teraz mężczyzna dostrzega jej piękno i docenia uczucie, którym go kiedyś darzyła. Zaczyna zaloty w stronę kobiety, jednak tym razem ona pozostaje na nie obojętna. W tym momencie losy Eugeniusza się urywają i nie wiadomo jak dalej potoczyło się jego życie.
 |
| Strona z manuskryptu, autor: Puskhin / www.wikipedia.org.pl |