jednak – inaczej niż na półkuli północnej – nie tracą one jednak liści w porze chłodnej (gdyż nie jest ona tak chłodna). Na wybrzeżu pacyficznym USA i Kanady zamiast drzew liściastych dominują lasy iglaste szerokości umiarkowanych (m.in. z sekwojami).
Wilgotne lasy równikowe
Wilgotne lasy równikowe (las deszczowy) to wiecznie zielone, niezwykle bogate gatunkowo (do 200 gatunków roślin drzewiastych na hektar) lasy strefy międzyzwrotnikowej. W związku z wysoką przez cały rok temperatura powietrza i brakiem wyraźnych okresów bezopadowych nie ma tam okresów większego stresu środowiskowego i nie ma zjawiska sezonowej rytmiki życia roślin (różne osobniki tego samego gatunku występujące w jednym regionie mogą np. zakwitać w różnym czasie w roku). Rosną na glebach ubogich - czerwonych i żółto-czerwonych - tempo rozkładu materii organicznej jest tam bowiem bardzo wysokie. Drzewa są wysokie (np. puchowiec pięciopręcikowy - ceiba, mahoniowiec) z prostymi pniami, korzeniami szkarpowymi stanowią podporę i mieszkanie dla licznych lian i epifitów. Dno lasu jest zacienione – podszyt i runo są słabo rozwinięte (występują tam paprocie, palmy). Produkcja pierwotna netto wilgotnych lasów równikowych wynosi ponad 2000 g/m2. Wśród fauny tego biomu podkreślić należy bogactwo owadów (motyle, chrząszcze – np. goliat, wije), gadów (żmija gabońska, anakonda) i ptaków (np. papuga ara, kolibry). Spośród ssaków żyją tam np. okapi, tapiry i liczne gatunki małp, w tym małpy człekokształtne.
 |
| Las Amazoński; autor: flickr.com/people/[email protected] (9.09.2009), źródło: wikipedia.org |
Wilgotne lasy równikowe występują w trzech głównych obszarach: dorzeczu Amazonki w Ameryce Południowej (selva), w dorzeczu Kongo w Afryce oraz na w Azji Południowo-Wschodniej (przede wszystkim na wyspach Archipelagu Malajskiego). Poza tym również można je spotkać w Ameryce Środkowej, na Madagaskarze i w na Płw. Jork w NE Australii.