Trybunał Stanu jest jednym z organów państwowych sprawujących władzą sądowniczą. Zakres tej władzy dotyczy kwestii naruszenia Konstytucji RP lub ustawy z związku z zajmowanym stanowiskiem, a także w zakresie swojego urzędowania. Należy podkreślić, iż odpowiedzialność przed Trybunałem ponoszą (art. 198 Konstytucji RP): Prezydent RP, premier i ministrowie, Prezes Narodowego Banku Polskiego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli, członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych, a także osoby, którym premier powierzył kierowanie ministerstwem.
Organizacja Trybunału Stanu jest określona w ustawie o Trybunale Stanu z dnia 26 marca 1982 r.
Częściowo odpowiedzialność konstytucyjną przed Trybunałem Stanu ponoszą również posłowie i senatorowi – dotyczy to zakazu prowadzenia działalności gospodarczej z osiąganiem korzyści z majątku Skarbu Państwa lub samorządu terytorialnego, zakaz dotyczy także nabywania tego majątku (art. 107 Konstytucji RP).
Wyrok wydany przez Trybunał Stanu jest ostateczny – wobec osób uznanych za winne nie może zostać zastosowane prezydenckie prawo łaski.
Kadencja sędziów Trybunału Stanu wynosi tyle ile kadencja Sejmu, czyli 4 lata (członkowie Trybunału powoływani są na czas trwania danej kadencji).