Na początku lat 90. Polska stanęła przed trudnym wyzwaniem transformacji swojej gospodarki z centralnie planowanej na efektywną gospodarkę rynkową. Nie obyło się to w sposób bezbolesny – restrukturyzacje i modernizacje polskiego przemysłu (szczególnie przemysłu ciężkiego, ale nie tylko), a także prywatyzacja doprowadziły do zwolnień tysięcy osób, które miały następnie trudności z poradzeniem sobie na nowym, nieznanym dotychczas rynku pracy.
Rozwój gospodarczy Polski na tle UE i świata
Z upływem lat sytuacja gospodarcza Polski stabilizowała się – obecnie gospodarka stopniowo się rozwija – w ostatniej dekadzie kilka procent rocznie (choć obecnie – tj. 2013 r. – tempo rozwoju jest nieco zahamowane przez echa kryzysu finansowego). Istotne jest to, że podczas kryzysu finansowego, jaki rozpoczął się w 2009 r. Polska gospodarka oparła się negatywnym efektom i rozwijała się szybciej nawet niż kraje tzw. starej Unii.
Najczęściej stosowanym miernikiem rozwoju gospodarczego jest produkt krajowy brutto, czyli całość wartości dóbr i usług, jakie zostały wyprodukowane przez społeczeństwo danego kraju na jego terenie. W przeliczeniu na mieszkańca, w Polsce PKB wynosi nieco ponad 20 tysięcy dolarów.