Prawo zwyczajowe
Prawo zwyczajowe są to normy prawne, nie pochodzące od żadnej instytucji (niesformalizowane), przekazywane ustnie przez społeczeństwo z pokolenia na pokolenie.
Podstawowymi cechami praw zwyczajowych jest powszechne przekonanie obywateli o mocy prawnej tych praw oraz praktyka postępowania w określonej sytuacji.
Odegrały one znaczącą rolę w prawie międzynarodowym, gdzie praktyka została przyjęta za prawo.
Prawo kościelne
Prawo Kościelne (kanoniczne) to zbiór przepisów prawnych normujących wewnętrzny porządek wybranego kościoła lub związku wyznaniowego, przede wszystkim określa strukturę organów kościelnych, podział administracyjny, zadania zakonów, kościoła, dogmaty, reguluje sprawy majątkowe oraz wyznacza sankcje. W Kościele katolickim prawo kościelne (kanoniczne) ustanawiane jest przez papieży oraz zwoływane sobory.
Głównym źródłem prawa kościelnego w Polsce jest kodeks prawa kanonicznego.