Prawo krajowe (wewnętrzne, narodowe) – jest to zbiór norm regulujących zachowanie jednostek i zbiorowości, organów państwowych i samorządowych wybranego kraju.
Obejmuje ono wszystkie dziedziny życia społecznego, dlatego tez prawo łączy liczne głazie prawa tj. prawo konstytucyjne, administracyjne, cywilne, pracy, karne, rodzinne i finansowe.
Podstawowymi źródłami prawa krajowego są: konstytucja, ustawy i uchwały, rozporządzenie, dekrety oraz prawo zwyczajowe.