więc rozpoczęła głodówkę – obiecano jej, że jej prośba zostanie rozpatrzona, więc zaczęła znowu jeść. Karolina poznawała kolejne kobiety – więźniarki – m.in. pielęgniarkę Gerdę Querenheim. W zamian za jedzenie Lanckorońska dowiedziała się od niej, że przeprowadza się 4 rodzaje operacji: operacje kostne aseptyczne i septyczne (zakażenia) oraz operacje muskułów septyczne i aseptyczne.
Dowiedziała się także, że dzieci rodzące się w obozie zabija się. Wszystkie te informacje Karolina przekazywała zaszyfrowaną wiadomością do gen. Bora Komorowskiego. W końcu bohaterka wróciła do obozu, gdzie została serdecznie przyjęta – prowadziła działalność edukacyjną.
Od grudnia autorka przebywała razem z Francuzkami i Żydówkami. Lanckorońska nie pisała na nie donosów za nieposłuszeństwo więc przestały przestrzegać zasad życia obozowego. Lanckorońska miała trudności z wykonywaniem swoich obowiązków – poprosiła o zmianę przydziału i możliwość pracy w szpitalu. Zaczęła współpracować z lekarką Marią Kujawską. Karolina bardzo chciała jej pomagać, jednak władze w obozu w ostatniej chwili odesłali ją do bloku 27. Zapadła w poważną gorączkę i wkońcu sama jako pacjent trafiła pod opiekę Kujawskiej. W tym