Czas i miejsce akcji
Akcja „Skarbu Troi” toczy się równolegle w teraźniejszości (bohaterowie czerpią wiedzę z Internetu) i przeszłości. Trwają wakacje (lipiec jest wyjątkowo upalny), gdy Lilly, Magnus i Albert dowiadują się o istnieniu skarbu króla Priama, który, jak informuje ich ojciec Alberta, został odkopany ponad sto lat wcześniej. W czasie pierwszej podróży młodzi poszukiwacze przenoszą się do roku 1180 p.n.e. Trafiają do oblężonej Troi (Azja Mniejsza, współcześnie Turcja, nad rzeką Skamander) w dziesiątym roku wojny. W czasie drugiej podróży odwiedzają stanowisko archeologiczne w Troi w maju 1873 r., czyli w roku odnalezienia kosztowności rzekomo należących do króla Priama.
Motywy
Motyw podróży
Lilly i Magnus podróżują w czasie. Wizyty w przeszłości możliwe są dzięki odkryciu magicznego tunelu, do którego wejście (szczelina w ścianie) ukryte jest za ogromną szafą w piwnicy willi należącej do ojca Alberta. Na ścianie tunelu znajduje się mapa. Aby przenieść się do wybranego miejsca, należy przyłożyć błękitny kryształ do właściwego miejsca na mapie i trzymać go tak długo, aż upłynie wystarczająco dużo czasu, by trafić do danego roku:
Liczenie było niezmiernie ważną sprawą w tunelu czasu. Gdy rozpoczynała się podróż, tylna część tunelu przesuwała się co sekundę o rok do tyłu. Aby cofnąć się o sto lat, trzeba było poczekać sto sekund, czyli minutę i czterdzieści sekund.
W czasie pobytu w przeszłości tunel pozostawał otwarty. Zamknięcie go wiązało się z odłożeniem kryształu na właściwe miejsce obok mapy. Łącznikiem między pozostającym w teraźniejszości Albertem i podróżującymi w czasie Lilly i Magnusem był Merlin. Dzieci komunikowały się, zapisując informacje na maleńkich karteczkach, które następnie przywiązywały do ptasiej nóżki.
Motyw przyjaźni
Lilly, Albert i Magnus przyjaźnią się. Wspólnie spędzają czas i przeżywają kolejne przygody. Niepełnosprawny Albert zajmuje się poszukiwaniem w Internecie informacji, które umożliwiają dwojgu pozostałym bohaterom bezpieczne podróżowanie w czasie. Przeniósłszy się do przeszłości, Lilly i Magnus są zdani wyłącznie na siebie. Wspierają się, wzajemnie o siebie troszczą (np. Lilly pomaga rannemu koledze dotrzeć do tunelu).
Przyjaźń ta odegrała szczególną rolę w życiu kalekiego chłopca:
[Albert] uległ ciężkiemu wypadkowi samochodowemu, od tamtej pory nie czuł nóg i nie mógł nimi poruszać. Przez pewien czas było to dla niego bardzo trudne. Przede wszystkim dlatego, że w wypadku zginęła też jego mama. Jednak z pomocą przyjaciół Albert nareszcie zaakceptował wózek i teraz uważał go za rzecz zupełnie normalną.
Motyw poszukiwania skarbu
Podróż w czasie, którą odbywają bohaterowie, ma na celu ustalenie, gdzie ukryty został skarb należący do króla Troi, Priama.
Najpierw dzieci udają się do czasów wojny trojańskiej, by obserwować Priama w momencie ukrywania kosztowności. Nie zostają jednak wpuszczone do pałacu, ponadto muszą czym prędzej uciekać z miasta, które zostaje zdobyte i splądrowane przez greckich najeźdźców.
Drugą podróż odbywają do czasów Heinricha Schliemanna prowadzącego prace archeologiczne w miejscu, gdzie miał znajdować się gród Priama. Ostatecznie, kierując się wskazówkami Alberta, trafiają na miejsce skrywające kosztowności. Wydobywają je na światło dzienne pod czujnym okiem niemieckiego archeologa.
Prawda i fikcja w powieści
W „Skarbie Troi” pojawiają się zarówno bohaterowie fikcyjni (m.in. Lilly, Albert, Magnus, tata Alberta, Costa, Alexios, Dubios), jak i mitologiczni (Odyseusz, Kasandra, Sinon, Epejos) oraz historyczni (Schliemann). Wydarzenia prawdopodobne (np. przeczesywanie ogrodu z wykrywaczem metali, poszukiwanie informacji w Internecie) przeplatają się z fantastycznymi (podróż w czasie, znajomość z Odyseuszem, działanie uniwersalnego tłumacza). Wprowadzenie w tok powieści autentycznych postaci (Schliemann), miejsc (Troja) oraz zdarzeń (odnalezienie w 1873 r. tzw. skarbu króla Priama), a także przytaczanie faktów historycznych (losy skarbu) czynią całość bardziej prawdopodobną, uwiarygadniają świat przedstawiony w powieści.