Lilly, Albert i Magnus mają po 10 lat. Są przyjaciółmi. Wspólnie spędzają czas, a od czasu odkrycia magicznego tunelu, podróżują w czasie. Są odważni, ciekawi świata, energiczni. Troszczą się o siebie, wspierają w trudnych chwilach.
Lilly (Lilith) ma włosy rudoblond i błękitne oczy. Nie rozstaje się z kowbojskim kapeluszem, który zdobyła w czasie wyprawy na Dziki Zachód. Jest sprytna, energiczna i pewna siebie. Zwinnością dorównuje swoim kolegom. Dziewczyny – twierdzi – nie są wcale gorsze od chłopaków. Nie ma niczego, czego nie umiałybyśmy równie dobrze (…) Wspinamy się na drzewa, ścigamy się, skaczemy z trampoliny (…) Doskonale gra w piłkę nożną. Zawsze ma sporo do powiedzenia. Nie lubi prac ręcznych, dlatego tak niechętnie podejmuje się uszycia strojów dla siebie i Magnusa. Jej mama, krawcowa w teatrze, jest dla Lilly niewyczarpanym źródłem informacji o modzie różnych epok.
Albert przed trzema laty na skutek wypadku samochodowego utracił władzę w nogach. Porusza się na wózku inwalidzkim. W wypadku zginęła jego mama, co było dla chłopca ogromnym ciosem. Ogromnym wsparciem w tym trudnym okresie byli dla niego przyjaciele – Lilly i Magnus. Mieszka z tatą w willi, w piwnicy której znajduje się magiczny tunel do przeszłości. Z powodu kalectwa nie uczestniczy w podróżach. Zajmuje się natomiast zbieraniem informacji, planowaniem, przygotowaniami do wypraw. Jest doskonałym organizatorem, potrafi przewidzieć trudności, z jakimi mogą borykać się jego przyjaciele i stara się im zapobiegać. Nosi okulary oraz aparat ortodontyczny.
Magnusa charakteryzuje pomysłowość. Zawsze potrafi wybrnąć z trudnej sytuacji, znajdując stosowne wyjście. Trafiwszy do przeszłości, z łatwością wymyśla nową tożsamość dla siebie i Lilly. Potrafi przy tym wziąć pod uwagę zaistniałe okoliczności oraz realia historyczne. Jest również niezwykle zręczny. To urodzony majsterkowicz. Z kawałków skór i powrozu w mig konstruuje piłkę na prośbę swojej przyjaciółki.
Mama Lilly jest krawcową. Pracuje w teatrze. Chętnie dzieli się z córką swoją wiedzą na temat mody panującej w dawnych czasach. Stara się nauczyć córkę szacunku dla pracy, motywuje ją do samodzielnego przygotowania kostiumów.
Tata Alberta to wynalazca, konstruktor. Całe dnie spędza w swoim labolatorium, opracowując kolejne wynalazki. Na swoim koncie ma kilka mniej lub bardziej udanych konstrukcji, m.in. toster do opiekania na zimno, maszynę do liczenia jesiennych liści, uniwersalny tłumacz, półautomatyczny wabik motyli. Mimo że dzieci nie wiedziały, czy tata Alberta był rzeczywiście profesorem, prawie zawsze go tak nazywały. Ponieważ był genialny i roztrzepany, jak zazwyczaj bywają profesorowie. Jeśli nie genialniejszy. A już na pewno bardziej roztrzepany.
Merlin jest kawką, która jako pisklę wypadła z gniazda. Został wykarmiony przez Alberta i wytresowany tak, by przenosić informacje (zapisane na karteczkach, które przyczepia mu się do nóżki) z teraźniejszości poprzez tunel do podróżujących w czasie dzieci.
Bohaterowie z przeszłości
Odyseusz – mityczny król Itaki, uczestnik wojny trojańskiej, autor podstępu z koniem trojańskim, dzięki któremu Grekom udało się zdobyć Troję. W utworze przedstawiony jako nieporadny wódz mający problemy z orientacją w terenie, w związku z czym często zdarza mu się zabłądzić.
Kasandra – mityczna królewna trojańska, wieszczka. Przepowiedziała upadek Troi, wskazując niebezpieczeństwo związane z koniem trojańskim.
Sinon – mityczny uczestnik wojny trojańskiej, który podstępnie skłania Trojan do wprowadzenia drewnianego konia do miasta.
Epejos – mityczny budowniczy konia trojańskiego, kompan Odyseusza.
Costa – młody pasterz owiec. Ocalił życie Lilly i Magnusa, gdy znaleźli się w antycznej Troi, ukrywając ich przed żołnierzami. Zaprosił dzieci do domu, pomógł im dostać się za mury miasta. Zauroczony energiczną i bezpośrednią Lilly.
Heinrich Schliemann – niemiecki archeolog. Postać autentyczna. W 1873 r. odkrył tzw. skarb Priama, który następnie ofiarował berlińskiemu muzeum. W utworze przedstawiony jako dziwak – z jednej strony jawi się jako srogi nadzorca, który oszczędza, na czym się da, z drugiej – zaopatruje robotników i ich rodziny w leki, wykazując się dużą dozą wrażliwości na ludzkie nieszczęście. Od pracowników domaga się uczciwości, sam jednak potajemnie wynosi ze stanowiska archeologicznego różne znaleziska. W każdej odnalezionej rzeczy dopatruje się skarbu należącego do mitycznych trojańskich bohaterów.
Herman Dubios jest brygadzistą i nadzorcą Troi. Chętnie oprowadza Lilly i Magnusa po wykopaliskach. Wydaje się życzliwy, sympatyczny, chętny do pomocy. Okazuje się jednak złodziejem, który kradnie skarb, obarczając winą niewinnego chłopca. Żądny zemsty za zdemaskowanie zamierza zamordować dzieci. Wykorzystując otwarty tunel, przedostaje się do teraźniejszości. Uwagę zwracają jego muskularna sylwetka, bujne wąsy zakręcone do góry oraz niewielka zygzakowata blizna na zewnętrznej stronie lewego ramienia. Włosy ma czarne, a skórę brązową od słońca.
Alexios jest synem członka zespołu prowadzącego w Troi wykopaliska. Sam zarabia, wykonując drobne prace. Jest przewodnikiem Lilly i Magnusa po stanowisku archeologicznym. To chłopiec niezwykle małomówny. Oskarżony o kradzież skarbu za wszelką cenę stara się udowodnić swoją niewinność. Wskazuje prawdziwych winowajców.