Tom I
Akcja rozgrywa się w okupowanej Warszawie i ukazuje konspiracyjne działania kilku przyjaciół. Biorą oni udział w tajnym nauczaniu, organizują akcje zbrojne przeciwko Niemcom, kolportują podziemną prasę, ćwiczą silną wolę i marzą o wolności.
Mieszkanie Kolumba zostaje „spalone”, rodzina musi się przenieść. Jego siostra i matka, która podaje się za wdowę, zamieszkują w domu Jerzego. Kolumb spotyka się z Basią nazywaną Basikiem. Spierają się o chodzenie do kina, a później też o jej działalność w kolportażu podziemnej prasy. Jednak to z jego powodu (Kolumb gubi dokumenty z adresem, pod którym czeka na niego Basia) dziewczyna zostaje aresztowana. Gestapo chce, by naprowadziła ich na trop Kolumba. Basia mimo tortur nie wyjawia niczego. Próbuje przekazać ukochanemu informacje, jak mogą ją odbić, ale wiadomość nigdy do nich nie dociera. Kolumb niechcący przyczynia się też do śmierci ojca. Szukając ratunku przed schwytaniem po godzinie policyjnej, dobija się do mieszkania ojca. Ten, przekonany, że to gestapo przyszło go aresztować, połyka truciznę.
Jerzy zakochuje się w Alinie, ale przekonany, że jest ona żoną Kolumba, tłumi swoje uczucia. W końcu proponuje jej małżeństwo jako formalność, która ma uchronić ją przed umieszczeniem w getcie. Dziewczyna się zgadza i dopiero długo po ślubie wyjawia mu, że Kolumb jest jej bratem. Kiedy Jerzemu jako jedynemu udaje się wywinąć z wpadki z radiostacją, jego zwierzchnicy z podziemia podejrzewają go o kolaborację. Chłopak przeżywa straszne męki, czuje się odrzucony, zdradzony i spodziewa się wyroku śmierci.
Zygmunt ma naturalne zdolności przywódcze i organizacyjne. Biorąc udział w akcjach nie traci zimnej krwi, jest opanowany i zdecydowany. Podczas akcji z radiostacją zostaje pojmany przez Gestapo, przyjaciele rozważają różne sposoby odbicia go. Niespodziewanie któregoś dnia Zygmunt wraca, potwornie pobity i ślepy na jedno oko, ale żywy. Junosza opowiada o jego ucieczce ze szpitala na wozie pod stertą kapusty.
Tom II
Rozpoczyna się od przygotowań i wybuchu powstania warszawskiego. Wszyscy są podnieceni możliwością działania, przepełnia ich wiara w zwycięstwo. Olo, który chce pożegnać się z matką i zostawić jej jakieś pieniądze, odłącza się od swojego oddziału i nie udaje mu się wrócić na czas. Jego losy krzyżują się z losami Kryski, prostytutki. Młodych łączy dziwna fascynacja. W ogniu walk uczucia stają się bardziej intensywne.
Kolumb przeżywa kolejną tragiczną stratę – Niteczka, dziewczyna, którą pokochał, która przedziera się wraz z nim kanałami, zostaje brutalnie zgwałcona i zamordowana przez trzech niemieckich żołnierzy. Alina, która urodziła Jerzemu syna, ginie w czasie powstania razem z ich dzieckiem. Jerzy nie ma nawet okazji się pożegnać. W czasie powstania ginie też jego matka.
Powstańcy zmagają się z ciągłym brakiem amunicji, jedzenia i środków sanitarnych. W walkach biorą udział nawet trzynastoletni chłopcy i młode dziewczęta pełniące role sanitariuszek i łączniczek. Początkowe uniesienie szybko gaśnie. Znaczenie małych zwycięstw, okupionych strasznymi ofiarami, szybko topnieje – jasne staje się, że nikt nie przyjdzie powstańcom z pomocą. Ci, którzy przeżyli, trafiają do obozów. Przytłoczony tragedią Jerzy jest nawet zadowolony z życia w obozie, które daje mu chwilę wytchnienia od odpowiedzialności, pozwala poddać się bierności.
Tom III
Ukazuje powojenne losy przyjaciół. Po wyzwoleniu z obozu ich drogi się rozchodzą. Kolumb pozostaje na emigracji i tu znajduje nowych towarzyszy, z którymi zakłada organizację nazywaną Polish Shipping Mission. W rzeczywistości zajmują się kombinowaniem i spekulowaniem w celach zarobkowych, dopuszczają się licznych nadużyć, handlują nawet bronią. Nie potrafi już nawiązać trwałej relacji z kobietą, jego związki są przelotne, tak, jakby bał się zaangażować.
Zygmunt początkowo dołącza do Ludowego Wojska Polskiego, uznaje zwierzchnictwo pułkownika Kosołapkina i walczy przeciwko bandom UPA. Skierowany do walk przeciwko dawnym AK-owcom, dezerteruje, by powrócić do polskiego podziemia. Dołącza do partyzantów, ale ich działalność uznaje za zwykły bandytyzm. Czuje się odrzucony i niepotrzebny, ze zgrozą czyta artykuł informujący o własnej śmierci. Najbardziej boli go, że jego domniemany zabójca został za to odznaczony. Zygmunt, urodzony dowódca, sprawny handlarz i organizator nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości.
Jerzy pozostaje idealistą, wraca do Polski, by zobaczyć, jak tu jest. Nie ulega panującej ideologii, wbrew oficjalnej polityce redaguje opozycyjne pismo „Głos Pokolenia”. Jako redaktor odnosi sukces, publikacja cieszy się powiedzeniem wśród odbiorców. Naraża się jednak nowym władzom, zostaje zmuszony do ustąpienia ze stanowiska redaktora. Pismo od razu traci wypracowaną pozycję i opinię niezależnego. Wtedy Jerzy podejmuje kolejną inicjatywę – cykl audycji „Fala Pokolenia”. Po wysłuchaniu jednej z nich Kolumb decyduje się powrócić do kraju, jednak już w drodze uderza go fakt, że kolejną audycje odczytuje kto inny. Jak się okazuje, Jerzy zostaje zamordowany przez dawnych towarzyszy.