Hassan
Hassan jest bogatym Turkiem, jego życie upływa w dostatku. Ma wiele żon. Jego ulubioną jest piękna Leila. Gdy dowiaduje się o jej zdradzie, zgodnie ze zwyczajem muzułmańskim skazuje ją na śmierć. Decyzja ta nie przynosi mu jednak ukojenia. Cierpi. Ma nawet wyrzuty sumienia, lecz jednocześnie jest przekonany, iż postąpił słusznie.
Hassan żyje w społeczności muzułmańskiej i w pełni respektuje narzucone przez nią kulturowe i religijne prawa, dzięki czemu jest osobą powszechnie szanowaną. W starciu z Giaurem wykazuje się męstwem i odwagą. Ginie w walce.
Postać Hassana zbudowana została na zasadzie kontrastu względem Giaura. Kieruje się on w życiu powszechnymi prawami, które wypracowało i na które przyzwala społeczeństwo, Giaur z kolei buntuje się przeciwko nim, w życiu ważne są dla niego jedynie własne zasady, indywidualne decyzje, co prowadzi do jego wykluczenia ze społeczności oraz wyobcowania.
Leila
Czytelnik poznaje Leilę przede wszystkim ze względu na jej urodę. Opisy Leili budowane są poprzez użycie rozbudowanych metafor i porównań pełnych wschodniego przepychu. Leila nie wypowiada w powieści ani jednego słowa.
Czytelnik dowiaduje się jedynie, że była jedną z żon w haremie Hassana oraz obiektem uczuć Giaura, z którym zdecydowała się uciec. Niestety drogo zapłaciła za nielojalność wobec męża. Zgodnie z tradycją muzułmańską została skazana na śmierć poprzez utopienie w morzu.